مطالعه تاثير ريسك عملياتي و ريسك بازار بر سرمايه درگردش

توسعه فعالیتهای تجاری، توسعه كمی و كیفی مدیریت مالی را درپی داشته و به طبع آن مدیریت را پیچیده كرده است. تداوم فعالیتهای بنگاه های اقتصادی تا میزان زیادی به مدیریت منابع كوناه مدت آنها بستگی دارد زیرا فعالیتهای عملیائی در دوره عادی معمولا سالانه به سرمایه در گردش و مدیریت مطلوب بستگی دارد به گونه ای كه نتایج مورد انتظار تحقق یابد و امكان تداوم فعالیت دراز مدت فراهم شود. بنابراین سرمایه در گردش از اقلام مهم دارائی های واحدها و بنگاههای اقتصادی تلقی می شود كه در تصمیم های ملی نقش برجسته ای دارد هدف این پژوهش مطالعه تاثیر ریسك عملیانی و ریسك بازار بر سرمایه در گردش مییاشد، در این پژوهش تأثیر ریسك عملیائی و ریسك بازار بر سرمایه در گردش در كلیه شركتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۱ مورد بررسی قرار گرفته - است، كه ۸۵ شركت آن با استفاده از قاعده حذف سیستمانیك انتخاب گردید. پژوهش حاضر با توجه به اینكه در پی كشف روابط بین متنیرهای كمی است، در گروه پژوهشهای همبستگی جای میگیرد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون تلفیقی بالستفاده از داده های تركیبی در سطح اطمینان ۹۵٪، استفاده شده است. یافته های پژوهش حاكی از رابطه مستقیم بین ریسك عملیاتی و ریسك بازار با سرمایه در گردش می باشد، یافته ها همچنین نشان میدهد كه بین ریسك عملیائی و ریسك بازار و چرخه نقدینگی رابطه مستقیم وجود دارد. بر این اساس میتوان نتیجه گیری كرد، كه با افزایش ریسك عملیائی و ریسك بازار، سرمایه در گردش نیز افزایش مییابد.