بررسي مسئوليت مدني اولياء دم بيمار

مسئولیت مدنی ناشی از قصور و كوتاهی اولیاء، یكی از مسائل مهمی است كه در فقه و حقوق اسلامی كمتر مورد توجه قرار گرفته، هرچند كه در قانون اساسی و قوانین عادی ایران، مسئله سوءاعمال ولایت ممنوع شده است ولیكن به جهت اهمیت آن، نیازمند تبیین و تشریح میباشد؛ ولیدم نیز در زمره اولیاء قرار میگیرد؛ اولیاء جمع ولی و به معنای كسی است كه عهده دار كارهای دیگری است و دم به معنای خون است، طبق ماده 351 قانون مجازات اسلامی، ولیدم وراث را گویند به غیر از زوج و زوجه؛ اولیاء بواسطه این ولایت ممكن است اقداماتی خلاف غبطه و مصلحت مولی علیه انجام دهند و چه بسا در مواردی ولی دم بیمار، با دادن رضایت یا برائت به پزشك، سببیت صدمه و یا حتی مرگ بیمار را فراهم نماید در این نوشتار بحث مسئولیت مدنی اولیاء مطرح میشود؛ در اینكه آیا در این فرض اولیاءدم مسئولیت مدنی دارند و ملزم به جبران خسارت می باشند یا خیر موضوع بحث خواهد بود. ولی با توجه به این مهم كه عمل اولیاء در جهت كمك به بیمار و فعل و قصد آنان محسنانه است میتوان آنان را در پرتو قاعده احسان بری از مسئولیت دانست و برای آنان ضمانی متصور نبود