تحليل الگوي استقرار كاربري درماني در منطقه 1 شهرداري مشهد به منظور ساماندهي بهينه خدمات درماني

موقعیت تاسیسات شهری باید به نسبت سطح زمینی كه به نسبت كاركرد و برحسب موقعیت مكانی- محله، ناحیه شهری منطقه شهری برای آنها در نظر گرفته شده معین باشد. در حال حاضر منطقه 1 شهرداری مشهد به علت تراكم بالای كاربری درمانی در مقیاس شهر و فراشهر با مشكلات ترافیكی و زیست محیطی ناشی از این تراكم روبروست. لذا به نظر میرسد بررسی نحوه مكان گزینی مراكز درمانی موجود با توجه به سرانه ها و معیارهای مكان یابی جهت دستیابی به راه حل های منطقی جهت كاهش مشكلات موجود گامی موثر در برنامه ریزی آتی خواهد بود. بر این اساس این مقاله به بررسی وضعیت فعلی مراكز درمانی این منطقه در سطوح خدمات رسانی محله ای، ناحیه ای، منطقه ای و شهر با سرانه های پیشنهادی در طرح تفضیلی می پردازد. همچنین نحوه استقرار مكانی مراكز درمانی با استفاده از نرم افزار Arc Gis و مدل های تحلیل مكانی Spatial analyis و چند ضلعی های تیسن Thiesen در سطوح خدماتی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. این پژوهش، از نوع كاربردی و روش توصیفی- تحلیلی است. داده ها به صورت كتابخانه ای و میدانی از سازمان های مربوطه جمع آوری گردیده است. بر اساس نتایج پژوهش سرانه درمانی موجود در اكثر محلات نواحی و منطقه كمتر از سرانه پیشنهادی در طرح تفضیلی است. این منطقه در سطح شهر از سرانه بالای درمانی نسبت به كل شهر برخوردار می باشد. همچنین توزیع و پراكنش این كاربری در سطوح خدماتی نا متعادل و بدون توجه به شعاع دسترسی مناسب مراكز درمانی صورت گرفته است. سطح و سرانه پایین درمانی در سطوح محله ناحیه و منطقه ناشی از عدف تعادل در نظام عملكردی و خدمات رسانی در این منطقه است. سرانه بالای درمانی در سطح شهر باعث افزایش سفرهای درمانی و شدت مشكلات ترافیكی و زیست محیطی در این منطقه شده است.