مديريت تامين و تقاضاي آب در دشت سيستان

دشت سیستان واقع در شمال استان سیستان وبلوچستان با مساحتی بالغ بر 350 هزار هكتار ، دشت سیلابی رودخانه هیرمند و یكی از حاصلخیز ترین دشت های استان می باشد . رودخانه هیرمند در طی سی سال گذشته آورد های قابل توجهی داشته است بطوریكه در پنج سال 60 تا 1365 بیش از 24 میلیارد، از سال 66 تا 1370 بیش از 12 میلیارد و از سال 71 تا 1375 بیش از 6 میلیارد مترمكعب آب آورد این رودخانه به دشت سیستان بوده است . در حال حاضر بیش از 50 هزار هكتار از اراضی زراعی مذكور كه به كشت غلات اختصاص دارد با آبیاری كامل و ناقص به زیر كشت می رود . در سالهای گذشته حدود 20 هزار هكتار از این اراضی دارای شبكه آبیاری و زهكشی شده اند و حدود 5 هزار هكتار دیگر نیز در دست اجرا می باشد و بقیه اراضی در دست طراحی و بازنگری می باشد . با توجه به روند افزایش سهم آب شرب زابل، 6 شهر جدید منطقه سیستان، بیش از 920 روستای این شهرها، شهرستان زهك و تامین آب حدود 26 میلیون مترمكعب آب شرب شهرستان زاهدان ایجاب می كند كه در تخصیص آب ورودی هیرمند و ذخیره شدهو با توجه به حجم 620 میلیون مترمكعبی مخازن چاه نیمه ها برای شرب وكشاورزی توجه و تجدید نظرجدی صورت پذیرد . در این مقاله در نظر است با معرفی الگوی مصرف و توسعه كشت ضرورت رویكرد اصلاح انتقال آب ، افزایش راندمان انتقال، اصلاح روش های آبیاری و معرفی الگوی كشت گلخانه ای كه با هر واحد آب مصرفی می توان تولید بیش از 50 برابر در مقایسه با روش های سنتی آبیاری محصولات خاص را تحقق بخشید . بدیهی است با توجه به شرایط منطقه در صورت عدم توقف روشهای سنتی آبیاری كشاورزی آبی تا سقف 50 هزار هكتار ممكن است تامین آب شرب شهرها و روستاهای منطقه با چالش جدی مواجه گردد .