بررسي تاثير نوع سيمان برخواص فيزيكي بتن هاي متاكائولني در محيط هاي مهاجم

یكی از عوامل مخرب تاثیر گذار بر خواص فیزیكی بتن، حمله سولفات ها و كلرها به آن می باشد. از آنجایی كه بسیاری از آبها همچون آب دریا و لایه های خاك زیرزمینی، محیط هایی سولفاته و كلری هستند بررسی این محیط ها بر روی خواص فیزیكی بتن توجه محققین را به خود جلب نموده است. به منظور بررسی تاثیر نوع سیمان بر خواص فیزیكی بتن های ساخته شده با متاكائولن در محیط های كلری و سولفاتی، یك سری مطالعات آزمایشگاهی انجام پذیرفته است. در این تحقیق، از سنگدانه شكسته كوهی، سیمان پرتلند نوع I و II و V فوق روان كننده، پودر متاكائولن، آب، سولفات منیزیم و سولفات سدیم و كلرید سدیم استفاده شده است. متاكائولن با درصد وزنی 15% جایگزین سیمان گردید و بدین ترتیب نمونه های حاوی متاكائولن و شاهد ساخته شدند. طرح اختلاط بتن بر اساس ACI طراحی گردید و نسبت آب به سیمان در طرح ها ثابت در نظر گرفته شد. در این تحقیق برای ساخت نمونه ها از قالب های مكعبی 10*10*10 سانتیمتر استفاده شده است. مقاومت فشاری نمونه ها در سنین 7 و 28 و 54 و 91 روزه پس از قرار گرفتن در محیط های سولفاته و كلری مورد آزمایش قرار گرفتند. همچنین درصد جذب آب و وزن مخصوص نمونه ها نیز تعیین گردیدند. بر اساس نتایج به دست آمده، وجود متاكائولن در بتن در عین افزایش تراكم نمونه ها، باعث افزایش مقاومت بتن در برابر حمله سولفات ها و كلرها می گردد. همچنین نمودارهای مربوطه ترسیم و حالت بهینه نیز تعیین گردیده است.