تحليل ساختار درآمدي شهرداري مشهد و راهكارهاي خلق منابع جديد براي آن

تبیین ساز و كارهای تأمین منابع مالی و همچنین كسب درآمدهای مستمر و قابل اتكا برای سازمان های محلی همچون شهرداری ها جزء جدایی ناپذیری از مدیریت پایدار شهری بشمار میرود. این در حالی است كه درایران به واسطه استفاده از روش های ناپایدار درآمدزایی كه بطور عمده از طریق مالیاتهای ساختمانی و فروش تراكم مازاد حاصل میشود، نظام درآمدی در بخش عمومی ضعیف، ناسالم و ناپایدار ارزیابی میشود. این امر سبب شده تا بازنگری در شیوه تأمین مالی شهرداری ها و نیز خلق منابع جدید درآمدی برای آنها به یكی ازدغدغه های اصلی مدیران شهری بدل شود. پژوهش حاضر در نظر دارد با استفاده از روش كتابخانه ای، اقدام به بررسی و تحلیل ساختار درآمدی شهرداری مشهد از نقطه نظر پایداری و ناپایداری در طی بازه زمانی 1372 تا 1391 نموده و پس از آن راهكارهای ایجاد منابع درآمدی جدید برای شهرداریها را بگونهای كه در عین استمرار شرایط توسعه پایدار شهری را نیز مختل نسازند، مطرح نماید. این راهكارها در قالب انجام اصلاحات حقوقی، توسعه فعالیت های اقتصادی شهرداری، انجام فعالیت های كالبدی و اقدامات اجرایی در سطح محلی ارایه شده است