ارتباط رضايت شغلي و تعهد سازماني در كاركنان فدراسيون هاي ورزشي

هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط رضایت شغلی و تعهد سازمانی در كاركنان فدراسیون های ورزشی منتخب است. امروزه صاحب نظران و انديشمندان بر اهميت و نقش نيروي انساني به عنوان عامل توسعه كشور وافف بوده و مهم ترين سرمايه هر سازمان را نیروي انساني آن مي دانند. صاحب نظران، رضايت شغلي را حالت عاطفي مثبت و خوشايندي مي دانند كه حاصل ارزيابي فرد از شغل يا تجارب شغلي او است. تعهد سازماني نیز نوعي حالت رواني است كه بيانگر تمايل، نياز يا الزام فرد جهت ادامه خدمت در سازمان مي باشد. این تحقیق از نظر روش اجرا پیمایشی و به لحاظ هدف كاربردی می¬باشد. جامعه آماری این تحقیق را فدراسیون های ورزشی موجود در كشور تشكیل می دادند كه تعداد 5 فدراسیون به عنوان نمونه انتخاب شدند. تعداد كاركنان این فدراسیون ها 203 نفر بود كه با استفاده از جدول مورگان 136 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه سنجش رضایت شغلی (JDI) و تعهد سازمانی لاوری و لامستروی (1998) استفاده شد. روایی این پرسشنامه¬ها توسط اساتید مدیریت ورزشی مورد تأیید و پایایی آن ها ازطریق نمونه اولیه و محاسبه آلفای كرونباخ به ترتیب 89/0 و 87/0 به دست آمد. در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون كلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دهنده رابطه معناداری میان رضایت شغلی و تعهد سازمانی است(01/0¬p<). همچنین نتایج نشان داد كه ابعاد رضایت شغلی پیش بینی كننده معناداری برای تعهد سازمانی می باشند. با توجه به ارتباط مستقيمي كه بين این دو عامل وجود داشت و از آنجايي كه وجود رضايت شغلي بر تعهد كاركنان مي افزايد، از اين رو ضروري است مديران به مؤلفه هاي مؤثر بر رضايت شغلي، بيشتر توجه نمايند.