مفهوم روش پارامتري در معماري معاصر

در دهه های اخیر ، با روشهای جدید طراحی روبه رو هستیم و از رایانه به عنوان ابزاری موثر در طراحی بهره گرفته می شود. امروزه تفكر محاسباتی غالبا در پژوهش همه ی رشته ها موثر بوده، و جابه جایی پارادایمی نیز در علوم به سمت پیچیدگی سوق یافته، از این رو در دو دهه ی گذشته طراحان بر ساز و كار محاسباتی برای اكتشاف سامانه های فرمی متمركز شده اند. یكی از روش های كارامد روش مقداری یا پارامتر ی است كه به كمك آن اطلاعات پایه از منظر تك بعدی خارج و تبدیل به پارامترهای معادلاتی می شوند. این روش مبنای طراحی را بر توجه طراح به پارامترهای موثر بر طرح و روابط بین آنها بنا نهاده است و از این حیث در مقابل محصول محور فعلی قرار می گیرد. این رویكرد، معماری را وارد قلمرو جدید فرم شناسی و روش شناسی كرده است. در این مقاله سعی شده است تا ابتدا توضیحاتی در مورد چگونگی شكل گیری پارامتریسیسم و نظریه پردازان این سبك داده شود و سپس به رابطه این سبك با سبكهای گذشته و ویژگی ها و ظرفیت هایی كه این سبك معماری در اختیار ما می گذارد، و از طرف ی به نحوه ارتباط معماری پارامتریك با ریاضیات، هندسه و الگوریتم كه در حقیقت ریشه های اصلی شكل گیری این سبك می باشند پرداخته شود و در نهایت این مقاله می كوشد تا به بررسی یكی از سبك های معماری امروز بپردازد و از آن برای رهیافتی برای كنترل پیچیدگی ها و انجام اكتشافات طراح ی استفاده كند.

in recent decades we are faced with new methods of design and computers are used as an effective tool in designing. Today computational thought is effective in all fields and paradigm displacement has moved towards complexity in sciences. So in the past decade designers have focused on computational work to explore formal systems. One efficient method is quantitative or parametric method through which basic one-dimensional data are changed to functional parameters. This method is based on the focus of designer on effective parameters on design and the relationship between them and so it is placed against the present product-based method. This approach has entered architecture into a new realm of formology and methodology. In this paper I have tried to first explain the establishment and the theoreticians of parametricism. Then the relationship between this style and previous ones, features and capacities of this style are considered. Also the method of interaction between parametric architecture and mathematics, geometry and algorithm which are in fact the main foundations of this style are studied. In the end the paper tries to investigate a modern style of architecture and use that as an approach for controlling complexities and carrying out design explorations.