بررسي اثرات تغيير اقليم بر شدت ، مدت و دوره هاي خشكسالي با استفاده از شاخص SPI و مدل هاي اقليمي مطالعه موردي حوضه درياچه اروميه

سیستم های پیش بینی و پایش خشكسالی در راستای تدوین طرح های مقابله با خشكسالی و مدیریت فعال آن، از ضروری ترین ابزار طراحی برای بررسی تغییرات مكا نی و شدت خشكسالی در یك ناحیه می باشند و بر اساس هشدارهای این سیستم ها، زمان و نوع عملیات پیش بینی شده برای مقابله با خشكسالی فعال می شوند. لذا در این تحقیق به ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر روی شاخص خشكسالی SPI در حوضه دریاچه ارومیه با استفاده از تكنیك تولید داده مصنوعی و شبیه سازی مونت كارلو ، توسط مدل اقلیمی HadCM3 تحت سناریوی A2،و شاخص SPI پرداخته شد. برای این كار از داده های بارش، دما(ماكزیمم، مینیمم)، رطوبت نسبی و ساعات آفتابی استفاده گردید. ابتدا از داده های تاریخی برای یك دوره 30 ساله استفاده گردید، سپس این داده ها برای 1000 نمونه تكرار شدند. بعد از این مرحله با استفاده از نرم افزار لارس و روش های میانیابی دو دوره 30 ساله پیش بینی گردید كه در آن شاخص SPI و پارامترهای خشكسالی با اعمال تغییرات اقلیمی محاسبه گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد كه: ب یشترین تغییرات در ایستگاه های شرق دریاچه ارومیه مشاهده گردید.همچنین با توجه به طبیعی بودن فرایند خشكسالی ، مقادیر احتمالات دوره های تر سالی و خشكسالی بر اساس شاخص SPI دارای توزیع تقریباً نرمالی بوده. پیش بینی می شود كه با افزایش دوره های خشكسالی ، احتمال تجمعی عدم خشكسالی افزایش یافته، بطوریكه احتمال روی داد خشكسالی در منطقه برای داده های تولیدی و شبیه سازی شده با دوره پنج ساله وبیشتر در منطقه حدوداً نزدیك صفر پیش بینی می گردد.كه این موضوع با تحلیل های هیدرولوژیكی مطابقت دارد. درنهایت نتایج حاصل از تحقیق بر اساس پارامترهای مختلف خشكسالی میزان تغییرات اقلیمی را در دو دوره آتی در حوضه دریاچه ارومیه را بترتیب،16 و 17 درصد را نشان داد.