تحليلي بر توسعه گردشگري مذهبي با تأكيد بر الزامات آمايش سرزمين در طراحي شهري نمونه موردي : بلوار پيامبر اعظم قم ، بزرگترين محور معنوي جهان اسلام

در طراحی شهری فرآیندی است كه به شكل دهی فیزیكی بافت های مختلف شهری منجر میشود و آمایش سرزمین، یك امر علمی با رویكردی فضایی و منطقه ای در شناخت توانمندی های توسعه با توجه به قابلیتهای مكانی است. امروزه یكی از الزامات اساسی كه در مباحث طراحی شهری مطرح میشود بحث آمایش شهری و سرزمین و رعایت الزامات و ملاحظات آن در طراحی شهری است. ازجمله عرصه های پیوندی این دو مقوله طراحی شهری و آمایش سرزمین ( عرصه گردشگری مذهبی است. بلوار پیامبر اعظم به عنوان بزرگترین بلوار مذهبی بدون شك میتواند نقش بی بدیلی در حوزه گردشگری مذهبی شهر قم ایفا نماید. روش تحقیق پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردی توسعه ای و از نظر ماهیت توصیفی تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات تركیبی از روشهای میدانی، كتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است.درنهایت آنچه كه از ملاحظات آمایشی باید در طراحی این بلوار مدنظر قرار گیرد به طور خلاصه با دیدگاه ارتقاء كیفیت اقتصادی ، اجتماعی ،محیطی ، فضایی محور با تكیه بر حفظ هویت شهر قم و توسعه ارزشهایمذهبی شامل : برنامه ریزی و اجرای هزینه سرانه خدمات ، در نظر گرفتن محور به عنوان جاذبه زیارتی – فرهنگی، ساماندهی اماكن زیارتی در بافت شهر هم سو با محور به واسطه تداوم حیات خاطرهای و اجتماعی در فضا ، تهیه طرح جامع گردشگری در سطح استان و شهر قم با توجه به توان اكولوژیكی به منظور توسعه پایدار صنعت گردشگری، و.... است.