بررسي نقش الگوي توسعه حمل و نقل همگاني مدار TOD در بهبود كيفيت زندگي در محله نمونه موردي : حوزه شمال غرب شهر مشهد

یكی از مهم ترین پارامترهای انتخاب یك محله دسترسی آسان ، مطلوب و كم هزینه به مراكز شهری می باشد. نقش حمل و نقل عمومی ، ایستگاه های تبادل خدمات حمل و نقلی و مراكز خدمات در ارتقاء كیفیت محلات و سكونتبسیار حائز اهمیت می باشد كه می بایست مورد تحلیل و بررسی دقیق قرار گیرد. توسعه محلات شهری با توجه به الگوی حمل و نقل همگانی، روشی موثر و مفید در كاهش هزینه ها كه متاثر از ارتباط كاربری زمین و حمل و نقل میباشد. یكی از عوامل مهم و تاثیر گذار بر ارتقا كیفیت زندگی در محلات شهری توسعه بر مبنای در نظر گرفتن بهترین دسترسی به حمل و نقل همگانی است.این تحقیق با هدف بهبود كیفیت زندگی در محله با استفاده از الگوی توسعه حمل و نقل همگانی مدار مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی ، پیمایشی و كاربردی است و جهت رسیدن به اهداف تحقیق از روش های تحقیق اسنادی كتابخانه ای در تكمیل ادبیات تحقیق و از روش های تحلیلی ، مشاهده و جمع آوری اطلاعات و آمارگیری از طریق پرسشنامه در تكمیل پژوهش یاد شده استفاده گردیده است.نتایج آماری با استفاده از نرم افزارSPSSو آزمون هایی از قبیلChi-Squareانجام شده است تا یافته هایی نزدیك به واقعیت و نتایجی مطلوب حاصل گردد. سپس با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی AHP با استفاده از نرم افزار Expert Choiceبه طبقه بندی و ارزیابی عوامل موثر بر بهبود كیفیت سكونت در محله پرداخته شده است. براین اساس، نتایج حكایت از این موضوع دارند كه عوامل و پارامترهای گوناگونی بر كیفیت سكونت و كیفیت محلات تاثیر گذار می باشد كه در این میان دسترسی مطلوب به حمل و نقل همگانی كارا یكی از اصلی ترین پارامترها می باشد. محلات با دسترسی و خدمات مطلوب تر از سطح كیفی بالاتری برخوردار خواهند بود. این مهم به تفصیل در حوزه شمالغرب مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.