بررسي رفتار لرزه اي قاب هاي بتني مهاربندي شده واگرا با پيوند قائم جفت

یكی از كارآمد ترین روش های استهلاك انرژی در سیستم مهاربندی شده ی فولادی واگرا، بكارگیری تیر پیوند قائم می باشد. در به كارگیری پیوند قائم در مقاوم سازی سازه ها، محدودیت هایی مانند تناسب ابعادی بین تیر كف و اندازه پیوند، تقویت تیر كف به علت ایجاد ممان متمركز در انتهای پیوند و نیاز به تعداد دهانه های بادبندی شده زیاد وجود دارد. این محدودیت ها در سازه های بتن مسلح به علت انتقال نیروی برشی به تیرهای بتنی قابل توجه تر می باشد. برای رفع محدودیتهای بیان شده، استفاده از قابهای مهاربندی شده واگرا با پیوند قائم جفت بهجای پیوند تك در قاب بتن مسلح پیشنهاد می گردد. در این مقاله، ابتدا به معرفی پیوند قائم جفت و نحوه طراحی طول پیوند برای داشتن یك اتصال برشی و شرایط بیان شده در آیین نامه EC8 پرداخته شده است. سپس یك سازه بتنی دو طبقه مهاربندی شده واگرا با پیوند قائم تك و جفت با مقیاس واقعی، پس از مدل سازی در نرمافزار Abaqus و سنجش درستی مدل سازی تحت تحلیل استاتیكی غیرخطی و بار یك طرفه و چرخهای قرار داده شده است. در پایان به بررسی تاثیر طول پیوند و كاربرد سختكننده در جان پیوند بر رفتار لرزه ای قاب بتنی پرداخته شده است. نتایج تحلیل بیانگر این است كه پیوند قائم جفت، رفتار لرزهای مناسب تری نسبت به پیوند تك از خود نشان میدهد. همچنین نمونه های دارای پیوند جفت كوتاهتر و دارای سخت كننده از مقاومت، سختی و شكلپذیری مناسبتری برخوردار می باشند.