مكانيابي مناطق ذخيرهاي مسيل هاي شهري مشهد با كمك GIS

بیش از نیمی از مردم دنیا در شهرها زندگی میكنند و تا سی سال آینده تعداد شهرنشینان جهان دو برابر خواهد شد. این تغییرات تاثیر نامطلوبی در هیدرولوژی مناطق شهری می گذارد و موجب تشدید سیلابها و كاهش تغذیه آبهای زیرزمینی می گردد. استفاده از سیلابها و بهره برداری بهینه از منابع آب و خاك با ارائه روشهای نوین امروزه رواج یافته است. قرار گرفتن كشور ایران روی كمربند مناطق خشك كره زمین در نتیجه كاهش بارندگی و ضریب تغییرات زمانی و مكانی بالای آن اهمیت برنامه ریزی و مدیریت منابع آبی كشور را دو چندان نموده است. لذا ذخیره سازی آب در دشتهای آبرفتی و مخروط افكنه ها از طریق تغذیه مصنوعی با استفاده از پخش سیلاب نه تنها گامی مؤثر در جهت استفاده بهینه از نزولات جوی برای جبران افت ناشی از بهره برداری منابع آب زیرزمینی و جلوگیری از خسارت سیل در پایین دست بوده، بلكه تدبیری مفید برای مشكل خشكسالی و كاهش آثار زیانبار آن می باشد. در این راستا سامانه اطلاعات جغرافیایی ابزاری مؤثر در مدیریت و بهره برداری اطلاعات جغرافیایی است. یكی از مهمترین كاربردهای آن پیداكردن محل های مناسب برای استفاده جدید از زمین و فعالیت در مناطق شهری است. منطقه مورد مطالعه در تحقیق حاضر كلان شهر مشهد می باشد. در این بررسی، مكان گزینی مناطق ذخیره ای شهری جهت مدیریت بهینه رواناب های فصلی در سطح شهر مشهد با كمك قابلیتهای GIS مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور لایه های راه، آبراهه، شیب، جهت، حریم شهر و كاربری در نرم افزار Arc GIS 9.2 رقومی و زمین مرجع گردیدند. سپس مناطقی با كاربری فضای سبز و مساحتی بیش از ۸۰ هكتار، واقع در حریم ۱۰۰ متری مسیل و شیب كمتر از ۲ درصد كه دارای جهت مناسب نسبت به مسیل بودند پس از بازدید میدانی انتخاب و معرفی گردید.