مرور و ارزيابي روشهاي تامين ايمني انفجار در معادن زيرزميني

انفجار در معادن توام با لرزش در محيط اطراف است. مقدار لرزش ناشي از انفجار بايد كنترل و زيان هاي ناشي از آن به حداقل ممكن كاهش يابد تا ايمني محيط كار ومناطق نزديك آن تامين و از خسارات جاني ومالي محتمل پيشگيري شود. در اين مقاله اصول و مباني روشهاي تشخيص و برآورد لرزش ناشي از انفجار، پاره اي از استانداردهاي تعيين شده و تعدادي از معيارها و فرمولهاي نظري و تجربي مرور شده اند. آنگاه به كمك داده هايي كه در حين حفر يك فضاي زير زميني، از طريق انفجار در يكي از پروژه هاي عمراني كشور با نصب ژئوفون ثبت شده اند، دو مورد از معيارهاي مذكور محك زده مي شوند. تجزيه و تحليل اين داده ها، ميزان كارآيي اين دو معيار را براي فضاي زير زميني مورد نظر نشان مي دهد. بررسي تحليل داده ها به كمك برنامه هاي كامپيوتري اين واقعيت را آشكار مي سازد كه ضرايب و فاكتورهاي فرمول هاي مذكور به شرايط و موقعيت محل مورد نظر حساس بوده و نمي توان اعداد ثابتي را براي آنها توصيه نمود. نتيجه آماري اعمال يكي از اين معيارها به ضرائب توصيه شده آن و هماهنگي ضعيف آن با داده هاي واقعي ارائه و نهايتا فرمول مناسبي براي برآورد لرزش در محل پروژه معرفي شده است كه مي تواند براي ادامه انفجار در همان محل راهگشا باشد.