بررسي اصول و مباني ديدگاههاي شناخت محيط زيست در مطالعات آمايش سرزمين

در دنياي امروز اگر به ساخت و بنا و به همان نسبت به محيط ، فضا، ساختار فضايي توزيع فضايي و بسياري از اصطلاحات مكاني فضايي توجه نماييم در همه آنها بحث استاندارد ها از مهمترين موارد بنا در يك مجموعه محيطي و در قالبي هماهنگ و همساز با محيط شكل مي گيرد. حتي مسئله فقر و ثروت ، توزيع نامتناسب عدالت اجتماعي ، نامتناسب بودن امكانات و ساختارهاي زير بنايي آلودگي ، بلاياي طبيعي و … در اثر توسعه ناموزون بر محيط زيست طبيعي شكل گرفته است . زيرا بستر و بناي همه فعاليتهاي انساني در اثر رفتار هاي ناهنجار انساني ممكن است آنچنان آسيبي بر آن وارد شود ، كه ديگر راهي براي اصلاح و بهبود شرايط حاصله وجود نداشته باشد . از اين روز بشر امروز به يك تفكر مثبت و نو انديش رسيده است كه اگر خواهان بقاي طولاني بر روي زمين است ، مي بايست انديشه سازگاري و همگامي با محيط را در خود تقويت كرده و در جهت آماييدن و توان سنجي استعداد هاي محيط گام بردارد. بنابراين تفكر امروز به نوعي عدالت محوري در جهت محيط زيست و نحوه استفاده از آن رسيده است . چرا كه اگر خواهان مساوات طلبي و عدالت محوري در جامعه باشيم بايد به نقش محيط در توسعه فضايي يك ناحيه توجه خاص نموده و با ارائه يك مدل مناسب توان سنجي و استعداد شناسي در جهت رفع بنيانهاي نامطلوب و ارتقاي روشهاي كارآمد گام برداريم .مبناي اين روشها و مدلها ابتدا در مبحث شناخت محيط زيست جاي مي گيرد كه نقطه آغازين مطالعات آمايش سرزمين است و اگر برمبناهاي منسجم علمي مورد مطالعه قرارگيرد، ميتواند زمينه ساز مطالعات كاملتر درحوزه هاي ارزيابي محيط زيست ودر نهايت برنامه ريزي فضايي گردد . اين مقاله بر آن است اصول و مباني ديدگاههاي شناختي را در مطالعات آمايش سرزمين مورد بررسي وتجزيه تحليل قرار دهد و روشهاي مطالعاتي آن را مشخص نمايد.