بهينه سازي مديريت منابع آب و توسعه ي پايدار كشاورزي اراضي دشت ورامين

در وضعیت كنونی نهاده آب بعنوان یك نهاده با ارزش می باشد كه بایستی به استفاده بهینه آن پرداخته شود.برنامه ریزی در راستای استفاده بهینه از منابع آب و خاك افزون بر حفاظت آنها، افزایش تولید، رشد درآمد كشاورزان و شكوفایی اقتصاد روستایی را نیز به همراه خواهد داشت. این مطالعه در جهت بهبود مدیریت منابع آب بر روی اراضی دشت ورامین با استفاده از تكنیك مدل بهینه سازی خطی معمولی و آرمانی انجام شد. در این تحقیق با استفاده از مدلهای برنامه ریزی خطی و آرمانی، به تخصیص بهینه آب و اولویت بندی الگوی كشت در مصرف آب پرداخته شده است. در این تحقیق همچنین اثر اعمال كم آبیاری بر محصولات الگوی كشت شبكه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد كه گزینه ی 16 با مقدار سود بر آب مصرفی 33/. بیشترین بازده مالی را داشته و گزینه ی 22 با مقدار 2225/. كمترین بازده مالی را نشان میدهد. یافته های تحقیق بیانگر آن است كه محور برنامه ریزی(سود و بهره وری آب یا پایداری در استفاده از منابع آب زیرزمینی) نقش تعیین كنندهای در فرایند مدیریت و تخصیص منابع آب شبكه داشته است.