ارتباط بين غلظت فلزات سنگين آهن و روي با طول و وزن كل ماهي سرخوي معمولي Lutjanus lohni در ناحيه خليج فارس و اثرات آن بر محيط زيست دريايي

فلزات سنگین به دلیل محلول بودن در آب، وارد اكوسیستمهای آبی شده و سبب تخریب این اكوسیستمها می شوند. بعلاوه با راه یافتن به زنجیره های غذایی باعث تهدید سلامت انسان و سایر جانداران می شوند. تحقیق حاضر، در تابستان و زمستان 1393، به منظور تعیین غلظت فلز سنگین آهن و روی در بافت های عضله، ماهی سرخو Lutjanus lohni انجام گرفت. پس از نمونه برداری و زیست سنجی بافت های عضله آبزی (180 نمونه) برای اندازه گیری غلظت فلزا سنگین به آزمایشگاه انتقال داده شدند. اندازه گیری فلزات در بافت آبزی با استفاده از دستگاه جذب اتمی (AAS) انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 صورت گرفت. جهت مقایسه غلظت فلزات سنگین مورد مطالعه از آزمون آنالیز واریانس یكطرفه و توكی استفاده شده. نتایج این تحقیق نشان داد در بافت عضله گونه ی مورد مطالعه با طول و وزن كل بدن در مناطق نمونه برداری شده همبستگی مثبت و معنی داری داشت، بطوریكه با افزایش طول و وزن كل بدن مقدار غلظت عنناصر آهن و روی نیز افزایش می یابد. ((P<0.05 همچنین آزمون t-test نشان داد كه بین میانگین غلظت آهن و روی در ماهی سرخو در مناطق مورد مطالعه از مقدار مجاز استاندارد جهانی بهداشت (Who) كمتر بود و از شرایط قابل قبولی برای مصارف انسانی برخوردار می باشند