حفاظت كانال انتقال آب در برابر ناپايداري شيب شيرواني خاكي مجاور

از جمله حساسترین و مهمترین مسایل در پروژه های عمده عمرانی همچون انتخاب محل احداث سدهای بتنی و خاكی ، كانالهای انتقال آب ، انتخاب مسیر احداث بزرگراهها و راههای اصلی و فرعی و ... مطالعه پایداری شیبهای طبیعی منطقه و تامین پایداری آنها است. یكی از دلایل ناپایداری شیبها و وقوع گسیختگی ها تغییرات شرایط هیدرولیكی است و این مسأله به خصوص در مناطق مرطوب و در ساختگاههایی كه جنس خاك آنها رسی اشباع است، چشمگیرتر است. تغییرات سطح آب زیرزمینی باعث نوسان فشار آب حفره ای (Pore Water Pressure) در خاك می شود كه تغییرات مقادیر ضریب اطمینان شیروانی در طول سال را به دنبال دارد . در این مقاله و در قالب یك مطالعه موردی ، نقش نوسانات سطح آب زیرزمینی در پایداری شیب شیروانی ساختگاه مورد مطالعه با مدل عددی GEO-SLOPE ، در سه حالت استاتیكی ، شبه استاتیكی و دینامیكی مورد بررسی قرار گرفته است و در این راستا از نتایج مطالعات صحرایی و آزمایشگاهی انجام شده جهت مدلسازی شیروانی و انجام تحلیل های لازم استفاده شده است.صحرایی و آزمایشگاهی انجام شده جهت مدلسازی شیروانی و انجام تحلیل های لازم استفاده شده است. مطالعات انجام شده نشان می دهد كه نقش آبهای زیر زمینی منطقه دراین ناپایداری چشمگیر است و منابع آب منطقه ای عامل تأثیرگذاری در این خصوص محسوب می شوند.در دوره های پرباران و در شرایط بحرانی هنگامی كه فشار آب حفره ای به حداكثر مقدار خود می رسد، با كاهش ضریب ایمنی به حداقل مقدار خود ، خطر ناپایدار شدن شیب ش یروانی و رانش توده خاك در امتداد سطح گسیختگی محتمل می گردد. بر اساس نتایج تحلیلهای انجام شده ، دراین حالت با در نظر گرفتن یك طرح زهكشی مناسب برای دامنه شیدار، ضمن كنترل افزایش فشار آب حفره ای می توان به مقدار قابل ملاحظه ای ( تا سی درصد) بر پایداری شیب شیروانی منطقه افزود.