بررسي استانداردها و ضوابط و ارائه پيشنهادات طراحي براي افراد داراي ناتواني جسمي و حركتي در هتل ها

رشد و شكوفایی اجتماعی هر جامعه تا حد زیادی به تامین امكانات و تسهیلات رفاهی و ایجاد فضاهای مناسب برای استفاده از آن بستگی دارد. این تسهیلات در صورتی به زمینه های رشد اجتماعی كمك میكند كه دامنه آن تمام افراد جامعه با نیازهای خاص را در برگیرد. از آنجا كه در هر جامعه ای افراد دارای كهولت، ناتوانی، اختلال و معلولیت بخش مهمی از یك جامعه را تشكیل می دهند، عدم توجه به این قشر مهم ضمن اینكه میتواند این قشر را بی انگیزه كند و جامعه را از توان این بخش مهم محروم سازد، هزینه های سنگینی نیز از لحاظ اجتماعی، اقتصادی به كشور تحمیل می كند، لذا برابر سازی فرصتها در بهره گیری از امكانات اجتماعی برای این قشر بسیار حائز اهمیت است. از این رو لازم است با ایجاد امكانات مساوی، زمینه های حضور آنها در جامعه تسهیل شود. هتل به عنوان یك فضای معماری و اقامتگاهی ، روزانه پذیرای تعداد زیادی مسافر دارای معلولیت جسمی- حركتی است. ایجاد تسهیلات ویژه برای این افراد و تسهیل اقامت آنها علاوه بر ایجاد رضایت اجتماعی، امكان جذب میلیونها مسافر معلول و كمتوان را از سراسر جهان به وجود می آورد كه این امر در بخش گردشگری تاثیر بسزایی دارد. در این مقاله نیز سعی شده با بررسی استانداردها و ضوابط و ارائه پیشنهادات طراحی برای افراد معلول جسمی- حركتی در بخش هتل ، گامی موثر برای بهبود وضعیت این عزیزان در اقامتگاه ها برداشته شود. روش تحقیق، توصیفی_تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت كتابخانه ای می باشد. هدف از این پژوهش فراهم نمودن تسهیلات لازم برای افراد دارای معلولیت جسمی و حركتی است به نحوی كه با مناسب سازی محیط های داخلی و خارجی هتل ها، حركت این افراد بدون نیاز به كمك دیگران صورت گیرد. امید است با بكارگیری این ضوابط و پیشنهادات، ضمن ایجاد زمینه های رضایت و بالطبع مسافرت بیشتر این افراد، بتوان از توان بالقوه ی آنها در جامعه بهره گرفت و همچنین جذب توریست با شرایط فوق نیز برای كشور میسر می گردد.