تحليل مقايسه اي شاخص هاي ارزيابي محيط زيست شهري

شرايط امروزي شهرها ايجاب مي كند كه دولت و سازمان ها و نهادهاي عمومي اقدام به بررسي، تجزيه و تحليل و ارزيابي كيفيت شهرها از جهات مختلف نمايند. امروزه مسلم شده است كه به كمك شاخص ها مي توان با مشخص كردن مسائل و فراهم كردن زمينه اندازه گيري، براي ارزيابي بهتر موفقيت و يا شكست طرح ها، برنامه ريزي هاي عمومي را بهبود بخشيد. شاخص به معناي نشانگر مي باشد، به اين معنا كه از آن براي نشان دادن و يا اشاره كردن به حالت، مسير يا عمل خاصي استفاده مي شود. هدف از اين مقاله، مقايسه انواع شاخص هاي تحليل محيط زيست شهري است. در نتيجه برخي از جديدترين مطالعات و تجربيات مشابه در مورد كاربرد شاخص هاي ارزيابي كيفيت محيط زيست شهري مورد مطالعه قرار گرفت. سپس طي تحليل هاي مقايسه اي مجموعه كاربردي تري از شاخص ها براي ارزيابي كيفيت محيط زيست شهري جمع آوري و طبقه بندي گرديد. نتايج اين تحليل، الگو و گروه شاخص هاي منتخب، براي بررسي محيط زيست شهري و توسعه پايدار ملي در كشور ايران را به دست مي دهد.