بررسي علل سيل در مناطق سيلابي حوضه ي آبريز آجي چاي ( تلخه رود ) و روش هاي كنترل سيلاب در آن مناطق

در مناطق خشك و نیمه خشك كه سطح حوضه آبریز فاقد پوشش گیاهی است، رگبار و بارندگی های شدید از یك سو فرسایش حوضه آبریز را سبب شده و ز سوی دیگر سیلاب های مهیب و خسارت آفرین را به دنبال دارد و در مدت زمان كوتاه ی حجم عظیمی از توده خاك را از سطح حوضه آبریز شسته و با خود حمل كرده و در مناطقی نظیر مخازن سد های ذخیره ای كه از نیروی هیدرو دینامیكی جریان آب كاسته می شود، عمل رسوبگذاری به وقوع می پیوندد. وقوع سیلابهای طغیانی می تواند خسارات هنگفتی به پل ها، جاده ها، كانال های آبرسانی و تاسیسات هیدرولیكی، مزارع و مناطق مسكونی شهری و روستایی به بار می آورد. بنابراین، برای مقابله با خسارات احتمالی سیلاب ها، لازم است كه ضمن مطالعه هیدرولوژیكی و هیدرو دینامیكی رودخانه ها،روش های كنترل پدیده فرسایش و رسوبگذاری در حوضه آبریز و مسیر رودخانه ها و مهار سیلاب ها مورد مطالعه قرار گیرد. از اینرو هدف این تحقیق بررسی اثر پوششی گیاهی بر سیلاب و فرسایش در زیر حوضه های آجی چای(تلخه رود) و طبقه بندی فرسایش از روی شكل ظاهری آنها، ضمن بیان دلیل پدیده فرسایش و رسوبگذاری در حوضه آبریز و مسیر رودخانه آجی چای(تلخه رود)، روش های مقابله با این پدیده بررسی شد. نتایج نشان می دهد به دلیل وجود مئاندرهای متعدد بر روی این رودخانه، كاهش نفوذ پذیری خاك و ایجاد رواناب های سطحی گسترده در اثر بارندگی های متداوم، عبور رودخانه از مناطق شهری و روستایی، وجود پل های متعدد و چسبندگی كم لایه های خاك، دیواره و بیتر دارای فرسایش از نوع نشست دیواره ها و فرسایش سطحی دیواره ها و فرسایش ورقه ای و شیاری و خندقی می باشد