مطالعه ي تأثير شبكه هاي اجتماعي مجازي بر ميزان ارتباطات جوانان با والدين مطالعه ي موردي : جوانان 20 - 29 ساله شهر شيراز

فناوری های اطلاعات و ارتباطات با فراهم آوردن امكان پيدايي جامعه ای شبكه ای، افراد و جوامع را در قالب های تازه، هويت های تازه بخشيده و به دنبال آن ساختار مناسبات و ارتباطات انساني و به ويژه روابط خانوادگي نيز شكل جديدی به خود گرفته است. اين شبكه ها با عضوگيری های رايگان از كاربران توانسته اند در جريان سازی های مختلف نقشي اساسي بر عهده داشته باشند. همچنين در ميان خانواده ها، ارزش های اجتماعي آنان را تحت تأثير قرار داده و موجب تغييراتي در رفتار و گفتمان نسل جوان و ارتباط آنان با والدين شده است. با توجه به اهميت كانون خانواده و روابط بين اعضا پژوهش حاضر با هدف بررسي عواملي كه موجب گرايش نسل جوان به فضای مجازی و فاصله گرفتن از خانواده مي شود، انجام مي گردد. لذا تعداد 484 جوان 20 - 29 ساله شهر شيراز را به شيوه پيمايش و ابزار پرسشنامه مورد بررسي قرار داديم. تحليل يافته ها با استفاده از نرم افزار 16 spss در دو سطح توصيف و تحليل انجام شد، در سطح توصيف نتايج نشانگر اين است كه، حدود 30 درصد از جوانان ارتباط كمي با والدين خود دارند. همچنين تحليل يافته ها با استفاده از پيرسون بيانگر اين است كه بين اعتماد داشتن به فضای مجازی، فضای صميمي، مدت زمان استفاده، دلبستگي، تنوع و گستردگي شبكه ها با ميزان ارتباط با والدين ارتباط معكوس و معناداری وجود دارد.