سبك هاي دلبستگي مبنايي براي پيشبيني ترس از صميميت در دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی ترس از صمیمیت، بر اساس سبكهای دلبستگی در دانشجویان دختر و پسر صورت پذیرفت. مشاركت كنندگان در این پژوهش ۳۲۹ ( ۱۸۲ دختر و ۱۴۷ پسر) دانشجوی دانشگاه شیراز بودند كه بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یك از شركت كنندگان، به پرسشنامه های ترس از صمیمیت ( اسكاتنر و ثلن، ۱۹۹۱) و سیكهای دلبستگی ( كولینز و رید، ۱۹۹۰) پاسخ دادند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ی ضریب آلفای كرونباخ و روایی آنها به كمك همسانی درونی و تحلیل عاملی تعیین شد. نتایج حاكی از روایی و پایایی قابل قبول ابزارهای پژوهش بود. نتایج نشان داد كه زیرمقیاس های نزدیك بودن ( دلبستگی ایمن) و وابستگی ( عكس دلبستگی اجتنابی) به طور منفی و معنادار ترس از صمیمیت را پیش یینی می كند. نتایج بررسی تفاوتهای جنسیتی نشان داد كه در دختران زیر مقیاس نزدیك بودن و زیرمقیاسی وابستگی ترس از صمیمیت را به صورت منفی و معنادار پیش بینی می كند. اما زیرمقیاس اضطرابی نتوانست به صورت معناداری ترس از صمیمیت را پیش بینی نماید. در پسران تنها زیرمقیاس نزدیك بودن ترس از صمیمیت را به صورت منفی و معنادار پیش بینی نمود. اما زیر مقیاسهای وابستگی و اضطرابی نتوانسته اند به صورت معناداری ترس از صميميت را پیش بینی كنند.