مديريت منابع آب و ارزش اقتصادي آن (مطالعه موردي: مراتع خشك و نيمه خشك استان گلستان)

آب یكی از عوامل تشكیل دهنده اكوسیستم های مرتعی و فاكتورهای تعیین كننده در طبقه بندی و وضعیت مراتع شناخته شده است. آب مهمترین شاخص در تعریف بهره وری مرتع تلقی شده به نحوی كه سودآوری مرتع بدون حضور آب مفهوم عینی نخواهد داشت. وجود منابع آبی در مراتع و نحوه پراكنش آن، بهره برداری از سیستمهای را شكل داده، نوع مدیریت، نحوه سرمایه گذاری، سیستمهای دامداری و توسعه سرزمین را تعیین مینماید. استفاده درست و اصولی از منابع آبی موجود در یك اكوسیستم مرتعی، تعادل اكولوژیك در سیستم را فراهم كرده، و در صورتیكه بتوانیم ارزش كمی وریالی آن را در بهروری از اكوسیستم لحاظ نمائیم، به وضوح اهمیت اقتصادی آب در مرتع تشریح خواهد شد. انواع روشهای استحصال و نگهداشت آب در مراتع مبتنی بر روشهای بیولوژیكی و مكانیكی بوده كه اعم آنها را می توان درانجام عملیاتی نظیر سیستمهای جمع آوری آب، استفاده ازآب چاه، قنات، چشمه، كاهش تبخیر از سطح خاك و گیاه ، انتخاب و مدیریت گیاهان و … دنبال نمود. امروزه ارزش ریالی و اقتصادی آب در مدیریت مراتع تنها بر اساس هزینه های تولید و نگه داری آن استوار می باشد. در نتیجه با تواجه به انواع تكنیك های تولید و نگه داری آب و تنوع اقلیمی، قیمت و ارزش آب در مراتع مختلف استان گلستان متفاوت بوده، این رقم برای شرایط مراتع خشك و نیمه خشك استان گلستان بین 5-10 ریال به ازای هر لیتر تعیین می گردد.