استفاده از ملاك هاي زبان شناختي براي تعيين نويسنده ي ملحقات تذكره الاوليا (از منظر متن شناسي حقوقي)

در ادبیات كهن فارسی آثاری وجود دارد كه به دلیل قدمت تاریخی و وجود نسخه های متعدد از آن ها باید نسخه های اصل و صحیح مشخص شود در روش های معمول از طریق مقایسه ی نسخه های گوناگون با یكدیگر و هم چنین مقایسه ی سبك اثر با دیگر آثار آن نویسنده تلاش می شود نسخه ی اصل كه تماماً توسط آن شخص نگاشته شده است، مشخص شود.در این روش ها عوامل زبانی از جمله ساختاری، سبكی، معنایی دست خط و هم چنین عوامل تاریخی از جمله وجود یا عدم وجود بخش هایی از اثر در نسخه های سال های متفاوت مورد بررسی قرار می گیرند. دراین پژوهش روشی كمی برای یك متن ادبی به كار گرفته شده است متن ادبی مورد پژوهش بخش هایی از تذكره الاولیاء می باشد كه منسوب به عطار است، اما به دلایلی كه در مقاله ذكر می گردد تعلق آن ها به عطار با شكل و تردیدهمراه است. در این روش متن به ساختراهای نحوی اش تجزیه و تعداد ساختارها شمارش شده است.