فضاي منعطف راهكاري در خلق معماري مدارس ابتدايي (نمونه موردي:مدارس ابتدايي شهر زنجان)

این مقاله با هدف مطالعه و تحلیل چگونگی ایجاد نوآوری وخلاقیت با استفاده از روش های نو در طراحی معماری و طراحی فضاهای منعطف نگاشته شده است. در سیستمها و نظامهای آموزشی كارآمد و توسعه یافته مقوله خلاقیت و ایجاد انگیزشهای پویا در گروه های آموزشی و دانش پذیری از جمله اصول راهبردی در ارتقا كیفی اهداف آموزشی است. در این بین یكی از عرصه های ظهور پدیده معماری و نوع اندیشه ها و ایده های طراحی معماران، نوع طراحی فضاهای معماری و بخصوص فضاهای آموزشی كه بستر و زمینه ظهور استعدادها و خلاقیت های فردیست، می باشد. این موضوع بویژه در عصر حاضر كه معماری و طراحی معماری فضاهای آموزشی مقولهای در حال تغییر و حاصل انواع متدها و تكنولوژیها كه باید پاسخگوی نیازهای ادوار آتی در حوزه های آموزشی باشد در خور تحلیل و توجه به جنبه های چند بعدی آنست. در این مقاله طراحی فضاهای منعطف و چند عملكردی با كاركرد آموزشی به عنوان روشی در جهت ایجاد نوآوری و استفاده از روشهای نو در طراحی و معماری مورد بررسی قرار گرفته است. روش این تحقیق تحلیلی،كاربردی، تركیبی وآینده نگراست كه با استفاده از روش مصاحبه باز و ابزار پرسشنامه و نظرخواهی تصویری تدوین و گردآوری شده است. چارچوب نظری تحقیق بر این اصل استوار است كه ایده ها و روش های طراحی خلاقانه و پویا برگرفته از روش های طراحی معماری نقشی كاربردی در جهت ایجاد فضاهای چند عملكردی و منعطف آموزشی با هدف ارتقا سطح كیفی و عملكردهای آموزشی این فضاها دارد و معماری دارد. با امید به این كه این پژوهش گامی موثر در جهت شناخت و بررسی موضوع برداشته و بر غنای آن بیفزاید.