اثر تغيير پذيري تمرين و تداخل زمينه اي بر اكتساب و يادگيري مهارت شوت بسكتبال

هدف از این تحقیق تأثیر سه شیوه تمرین بر اكتساب و یادگیری مهارت شوت بسكتبال از شش نقطه با فواصل (4، 3، 4/5، 5، 3/5، 1/5 متری) و زوایای مختلف از حلقه بسكتبال بوده است. 30 شركت كننده پس از انجام پیش آزمون شامل 15 پرتاب آزاد از فواصل 3، 4/5 و 5 متری از حلقه در روز اول به طور تصادفی به سه گروه تمرینی تقسیم شدند. شركت كنندگان هر روز 36 كوشش را به مدت سه روز انجام می دادند. شركت كنندگان گروه متغیر مسدود شش كوشش متوالی از هر موقعیت، گروه ثابت 36 كوشش متوالی را از فاصله 4/5 و گروه متغیر تصادفی یك كوشش از هر موقعیت در یك ترتیب زنجیره ای در شش بار متوالی را انجام می دادند. در روز پنجم، آزمون یاداری با 12 كوشش از فواصل 3، 4/5 و 5 متری (4 كوشش از هر نقطه)، 12 كوشش از فاصله 4/5 متری و 12 كوشش پرتاب آزاد به طور جداگانه با فاصله های كوتاه اجرا می شد. از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مكرر و آزمون تعقیبی توكی برای تحلیل یافته های تحقیق استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مكرر حاكی از تفاوت معنی دار جلسات تمرین (P=0/000) و گروه (P=0/023) كه عملكرد گروه متغیر مسدود بهتر از گروه ثابت است. در آزمون یادداری نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مكرر حاكی از معنی دار بودن اثر گروه (P=0/02) است كه عملكرد گروه متغیر تصادفی بهتر از گروه ثابت است. یافته های این تحقیق از فرضیه تغییر پذیری تمرین مبنی بر اینكه تمرین متغیر بهتر از تمرین ثابت است و نظریه مگیل و هال (1990) كه برای بروز اثر تداخل زمینه ای باید تكالیف مورد تمرین با برنامه حركتی مختلف كنترل شوند، حمایت می كنند.

The purpose of this study was to examine three schedule effect on perform and learning skill free throw basketball from six positions with varying in distance (4, 3, 4.5,5, 3.5, 1.5 meter) and angle to the basket. One day participants (30) were pretested under blocked conditions from positions 3, 4.5, and 5 meter. The pretest consisted of 15 trials, 5 from each position. Scores from the pretest become the basis for assigning participants to one of three practice schedules: constant, blocked variable, and random variable. Days 2 through 4 comprised the practice phase during which each participant performed 36 trials peer day, in accordance with their practice schedule assignment. Participants assigned to the blocked variable condition performed six successive trials from each position. Those practicing under constant condition performed 36 successive trials at 4.5 meter location and third condition was random variable, which involved performing one trial per position in a serial arrangement and repeating the sequence six times. On day 5, learning was assessed through three counterbalanced retention testes: (1) a 12-trial blocked test from positions 3, 4.5 and 5 meter, (2) a 12-trial constant test from 4.5 meter positions, and (3) a 12-trial free-throw test performed separated by brief intervals. Factorial analysis of variance with repeated measures on training sessions indicated significant improvements training sessions (p=0/000) and among groups (p=0/023). Factorial analysis of variance with repeated measures revealed that there were significant differences among groups (p=0/02) on retention tests that performance variable random group is better than constant group. Based on the findings of the present study effect of contextual interference in learning of basketball shot skill was found. These findings suggest support of variability hypothesis about that variable random practice is better than constant practice and Magill and Hall (1990) that for accession effect of contextual interference should be controlled same motor program.