بومي سازي فناوري سازه هاي جمع شونده راهي براي رسيدن به يك فضاي معماري منعطف در ايران

فناوری سازه های باز و بسته شونده , ادبیات موضوعی وسیع در پهنه جهان دارد. این در حالی است كه هر كشور نیز به تناسب هویت , اقلیم و شناختی كه از معماری خود دارد , تلاش كرده است به بدنه موجود علم در این زمینه , تكتولوژی بومی شده خود را بیفزاید. تفكر انعطاف پذیری و البته باز و بسته شوندگی در معماری قدیم ایران در مصادیقی همچون ارسی ها و پوش ها و .... وجود داشته است. لذا این مقاله بر آن است كه با تجزیه و تحلیل ساختار های باز و بسته شونده به ارزیابی قابلیت های آنها در جهت ایجاد زبانی جدید در انواع معماری باشد كه پاسخگوی فضاهای انعطاف پذیر در معماری ایران می باشد. به منظور دست یابی به این هدف از روش تحقیق تركیبی (توصیفی- تحلیلی) با استفاده از مطالعات كتابخانه ای-اسنادی در چارچوب پژوهش های كاربردی استفاده می شودتا با شناخت سازه باز و بسته شونده بتوان به بنایی پایدارتر، انعطاف پذیرتر و همچنین قابلییت تطبیق با شرایط محیطی به منظوركاهش مصرف انرژی و افزایش دهانه های سازه دست یافت.