تهيه نقشه حساسيت به فرسايش به روش AHP و برآورد ميزان رسوب حوضه آبريز گدار چاي نقده با استفاده از مدل EPM

در ميان فرآيندها مختلفتخريب زمين، فرسايشخاكاز جمله تهديدها جد برا حفاظت منابع خاكو آب در ايران است. در و لايه ها اطلاعاتي، سنگشناسي، پوششگياهي، آبراهه ها، گسل ها، شيب (GIS) اين مطالعه با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي پهنه بند پتانسيل فرسايشدر حوضه آبريز گدار چا ، نقده صورت گرفت و (AHP) و جهتشيبدر غالبروشتحليل سلسله مراتبي محاسبه گرديد. بر اساس نتايج حاصله، ٥ درصد از اراضي EPM همچنين شدت و ميزان رسوبدهي در اين حوضه با استفاده از مدل ٣٠ درصد / ٢٣ درصد دارا اولويتمتوسط ، ١ / ١٧ درصد دارا استعداد فرسايشزياد ، ٤ / حوضه آبريز دارا پتانسيل فرسايششديد، ٢ ٢٤ درصد دارا اولويت خيلي كم مي باشند. بنابراين در حدود ٢٢ درصد از اراضي كه بالغ بر ٤٩٤ كيلومتر مربع / دارا اولويت كم و ٤ EPM از سطح منطقه است دارا اولويت اول در اجرا طرحها حفاظت خاكو جلوگير از فرسايشمي باشند. نتايج حاصل از مدل ٠، با ميزان شدت فرسايشدر حد شديد بوده و ميزان فرسايش ويژه و توان / نشان مي دهد كه ضريب شدت فرسايش در كل حوضه ٩٧ ١٥٢٠ و ٣٣٩٠٣٧٨ متر مكعب در سال مي باشد. در بين هفت زير حوضه، حوضه / رسوب دهي سالانه در كل حوضه به ترتيب برابر با ٣٥ ١) را دارا است كه علت اين عمل حساسيت بالا سنگها به فرسايشاست، به طور كه انواع / گادار يكبيشترين ضريب فرسايش( ٥٥ مختلففرسايش( فرسايشخندقي، رودخانه ا ، حركات توده ا و). در اين منطقه ديده مي شود .