بررسي و مقايسه ي روش رنگرزي الياف پشمي با رنگزاهاي طبيعي در شهر سنندج و روش آزمايشگاهي

در مورد تاريخ استفاده از گياهان رنگزا در شهر سنندج منبع موثقي در دست نيست ولي طبق بررسي ها عمل آمده طي دو دهه اخير رنگرزان دوباره به رنگرزي گياهي روي آورده اند.با توجه به خصوصيات روحي كردها و آب و هواي منطقه و همچنين شرايط سخت معيشتي كردها،رنگ لاكي سير،سرمراي،آبي در فرش هاي قديمي و رنگ هاي ملايم تر مانند،آبي روشن،لاكي روشن در فرش هاي جديد به كار مي رود.هدف از انجام اين تحقيق شناسايي و معرفي رنگرزي شهر سنندج در زمينه رنگرزهاي طبيعي و نحوه مصرف آنها مي باشد.جهت انجام اين موضوع ،با مراجعه حضوري به كارگاههاي رنگرزي در سطح شهر نحوه ي تهيه گياهان مورد استفاده در رنگرزي و نيز شيوه هاي كاربرد و رنگرزي هر يك روي پشم مورد بررسي قرار گرفت.در تحقيق حاضر خواص رنگرزي الياف پشمي به دو روش سنتي و آزمايشگاهي مورد ارزيابي قرار گرفت.در اين راستا ابتدا روش رنگرزي الياف پشمي به روش سنتي بهينه سازي شده و عواملي نظير دما،زمان،L:R مواد كمكي بر روي ميزان جذب مواد رنگزا و خواص ثباتي كالاهاي رنگرزي شده مورد بررسي قرار گرفت.همچنين در اين تحقيق سعي شد تا فام هاي رنگي حاصل از رنگزاها و دندانه زاج سفيد به همراه ثبات نوري و شستشويي جمع آوري گردد.نتايج حاصل از بررسي ها حاكي آز آن است كه در رنگرزي هاي سنتي ميزان جذب مواد رنگزا نسبت به روش هاي آزمايشگاهي بيشتر بوده اما خواص ثباتي نمونه هاي رنگرزي شده به دو روش،اختلاف نداشتند.