شناسايي تاريخ تحول طرح و نقش قالي ايران از شكسته به گردان بر اساس مطالعه تزئينات وابسته به معماري و مينياتور در قرون هفتم و هشتم هجري

ه دليل وجود نگرش هاي تكاملي در حيات هر هنر يكي از سوالات كليدي در وجوه گوناگون هر هنر،شناسايي و بافت آغازين نقاط شروع و تولد آن مي باشد.اين گفتار با مطالعه و بررسي انواع طرح ها و نقش هاي گردان قدم در راه شناسايي نخستين نشانه هاي استفاده از طرح گردان در قالي ايران نموده است.اين بررسي در ابتدا به تعريفي از طرح هاي گردان مي پردازد كه حوزه ي وسيع تري را نسبت به تعاريف گذشته در برمي گيرد،از طرفي براي اثبات در سير تحول اين نوع طرح با مقايسه ي طرح هاي موسوم در هنر هاي ديگري چون مينياتور و تزئينات وابسته به معماري در قرون هفتم و هشتم هجري،به چگونگي تحولات طرح و نقش گردان در قالي خواهد پرداخت.در ادامه،تلاش پژوهش در راستاي ارائه ي نگرشي عميق تر نسبت به طرح هاي اجرا شده بر قالي ايران بوده تا بتوان به فهم صحيحي نسبت به آنچه طرح شكسته و گردان گفته مي شود،دست يافت.