مروري بر نشانگرهاي زيست مولكوليِ سرطان هاي تيروئيد

A Review on Molecular Biomarkers of Thyroid Carcinoma

سرطان‌هاي غده تيروئيد شايع‌ترين نوع سرطان‌هاي غدد درون ريز مي‌باشند. همانند ساير سرطان‌ها، تشخيص زود هنگام سرطان تيروئيد نيز نقش بسيار مهمي در درمان و جلوگيري از پيشرفت بيماري دارد. در سال‌هاي اخير تلاش‌هاي بسياري با هدف كشف نشانگرهاي زيستي مولكولي جهت پيش‌بيني، تشخيص به موقع، پيش‌ آگهي انواع سرطان‌ها انجام گرفته است. مقاله حاضر، مروري بر پژوهش‌هاي انجام گرفته در زمينه كشف نشانگرهاي زيست مولكولي براي انواع سرطان‌هاي تيروئيد مي‌باشد. مقالات مرتبط با نشانگرهاي زيستي و سرطان‌هاي تيروئيد، از پايگاه‌هاي اطلاعاتي، ما بين سال‌هاي 1996 و 2015 استخراج شده و براساس انواع سرطان‌هاي تيروئيد، در چهار بخش مختلف مورد بررسي قرار گرفتند. در اكثر موارد، FNA امكان تعيين ماهيت گره‌هاي تيروئيدي را فراهم مي‌آورد. با اين وجود، اين روش، به ويژه در تشخيص آسيب‌هاي مربوط به سلول‌هاي فوليكولار، با محدوديت‌هايي همراه است. طي تلاش‌هايي جهت بهبود صّحت تشخيص و ارائه معيارهاي پيش‌آگهي دهنده جديد، نشانگرهاي مولكولي و ايمونو هيستو شيميايي متعددي پيشنهاد شده‌اند و اكثر آن‌ها بايد پيش از استفاده‌هاي معمول و كاربردهاي باليني، مورد تاييد قرار گيرند. علي‌رغم حجم زيادي از داده‌ها مبني بر كشف نشانگرهاي زيستي، تعداد بسيار اندكي از اين مولكول‌ها، تاييد لازم جهت استفاده در سطح باليني را كسب نموده‌اند. به طور كلي چنين مي‌توان اذعان داشت كه در بسياري از موارد، استفاده از هر يك از اين مولكول‌هاي نشانگر به تنهايي سودمند نبوده و براي تشخيص، پيش‌بيني و پيش‌ آگهي صحيح‌تر، بايد تركيبي از آن ها مورد استفاده قرار گيرد.

Thyroid carcinoma is the most common endocrine neoplasia. Like other cancers, early detection of thyroid cancer plays an important role in the treatment and prevention of disease progression. In recent years many efforts have been made to detect molecular biomarkers for early prediction, diagnosis, and prognosis of different types of cancers. This article is a review on different researches about biomarkers of thyroid cancers. Original articles published (between 1996 and 2015) about biomarkers and thyroid cancers were identified by searching different databases. According to different types of thyroid cancers, the articles were reviewed in different four sections. In most cases FNA could determine the nature of thyroid nodules. However, this method is faced with some limitations especially in detection of lesions associated with follicular thyroid cells. To optimize the accuracy of diagnosis and to offer new prognostic criteria, several immunohistochemical and molecular markers have been proposed which should be verified before clinical application. In spite of large volumes of data about discovery of different biomarkers for thyroid cancers, few of them could be used in clinical applications. In many cases using each of these molecules alone may not be useful, therefore, combination of two or more biomarkers could be of great help in diagnosis, prognosis and prediction of thyroid cancer.