تأثير خاطره‌‌گويي گروهي بر ميزان احساس تنهايي سالمندان

The effects of group reminiscence on loneliness in elders

زمينه و هدف: احساس تنهايي يكي از شايع‌ترين شكايات سالمندان است كه مي‌تواند عواقب جدي بر سلامت روان آنان ايجاد كند. بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير خاطره‌گويي گروهي بر احساس تنهايي سالمندان شهر سبزوار انجام شد. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه تجربي بر روي 73 نفر از سالمندان مرد مراجعه كننده به كلينيك جامع توانبخشي سلامت سالمندان و كانون‌هاي بازنشستگان شهر سبزوار انجام شد. افراد بر اساس معيارهاي ورود، انتخاب و به‌طور تصادفي ساده به دو گروه مداخله (36 نفر) و كنترل (37 نفر) وهمچنين براي كنترل تاثير پيش‌آزمون در نتايج پس‌آزمون، هر گروه نيز به دو گروه با پيش‌آزمون و بدون پيش‌آزمون تقسيم شدند. ابتدا در گروه‌هاي پيش‌آزمون، احساس تنهايي توسط پرسشنامه استاندارد احساس تنهايي اندازه گرفته شد و سپس براي گروه مداخله، جلسات خاطره‌گويي به مدت هشت جلسه (هفته‌اي يك جلسه يك ساعته) برگزار گرديد و در پايان، احساس تنهايي در همه گروه‌ها مورد سنجش قرار گرفتند و داده‌هاي حاصل به كمك نرم افزارspss نسخه 20، تجزيه و تحليل شدند. آزمون‌هاي آماري مورد استفاده شامل آناليز واريانس دو طرفه، من ويتني، تي مستقل، تي زوجي و دقيق فيشر مي‌باشد. يافته‌‌ها: ميانگين ميزان احساس تنهايي بعد از مداخله در گروه‌هايي كه پيش آزمون داشتند در گروه مداخله، 1/63 ± 10/15 و در گروه كنترل 3/30 ± 13/84 بود، آزمون تي‌مستقل تفاوت معناداري را نشان مي‌دهد (0/001>p). ميانگين ميزان احساس تنهايي بعد از مداخله در گروه‌هايي كه پيش آزمون نداشتند در گروه مداخله، 3/09± 12 و در گروه كنترل 3/92 ± 13/56 بود، آزمون تي‌مستقل تفاوت معناداري را نشان مي‌دهد (0/004=p). نتيجه‌ ‌گيري: براساس نتايج اين پژوهش، هشت جلسه خاطره‌گويي گروهي اثرات مثبتي بر كاهش ميزان احساس تنهايي سالمندان دارد.

Background: loneliness is one of the most widespread complaints of elders that has serious consequences on their mental health, so present study is done in Sabzevar to examaine the effects of group reminiscence on loneliness in elders. Materials and Methods: the present experimental study is examined 73 of male elders who visited sabzevar rehabilitation clinic of elders and retirement centers. These people was selected according to input criterions and devided to interval group (36 persons) and control group (37 persons) by random. To control the effect of pretest on post test results, every group was devided into two groups, one with pretest and the other without it. First of all, loneliness was held for interval groups (8 sessions, 1 session perweek for an hour), at the end loneliness was measured in all groups and data analyzed by spss 20. Loneliness was measured by standard lonliness questionnaire. Here the statistical testes was included analyzed of variance; ANOVA, analyzed of covariance; ANCOVA, Independent Samples Test, Paired Samples Test. Results: the mean of loneliness after intervention in groups with pretest was: interval group: 10/15 ± 1/63, control group: 13/84± 3/30 Independent Samples Test shows meaningful difference. The mean of loneliness after intervention in groups without pretest was: interval group: 12±3/09, control group: 13/56 ± 3/92 Independent Samples Test shows meaningful difference. Conclusion: according to the present study 8 session of group reminiscence had posetive effects on reducing loneliness in.