تاثير به‌كارگيري مدل مراقبتِ پي‌گير بر كيفيت خواب مبتلايان به ديابت نوع 2

The effect of using Continuous Care Model On sleep quality in people with type 2 diabetes

زمينه و هدف: افراد مبتلا به ديابت، مدت زمان خواب كمتري نسبت به ميزان طبيعي خواب در افراد سالم جامعه دارند كه اين امر، منجربه كاهش‌كيفيت زندگي مي‌گردد. باتوجه به ماهيّت مزمن بيماري، لزوم پي‌گيري متناسب با وضعيت اين بيماران ضروري‌است. ازاين‌رو، مطالعه‌ي حاضر به‌بررسي تاثير به‌كارگيري مدل مراقبتِ پي‌گير بر كيفيت خواب افراد مبتلا به ديابت انجام‌گرديد. مواد و روش‌ها: دراين مطالعه‌ي تجربي، 80 فرد مبتلا به ديابت به‌روش نمونه‌گيري آسان از بين بيماران داوطلب تحت پوشش كلينيك ديابت شهر سبزوار در سال 1391 انتخاب و به‌روش‌تصادفي در دوگروه آزمون‌ و كنترل قرارگرفتند. جمع‌آوري اطلاعات با پرسش‌نامه‌ي اطلاعات فردي و مقياس كيفيت خواب پيتس بورگ قبل و بعد از مداخله انجام شد. مداخله، اجراي مدل مراقبت پي‌گير درگروه آزمون به‌مدت 12 هفته بود. تجزيه‌و تحليل اطلاعات با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي (آزمون كاي دو، آزمون تي‌تست ، رگرسيون و تحليل كوواريانس) از طريق نرم‌افزار SPSS نسخه 18 انجام‌شد. يافته‌ها: دو گروه قبل ازمداخله ازنظر متغيرهاي جمعيت‌شناختي و ميانگين امتيازات كيفيت ‌خواب، همگن بودند و بين نمره‌ي كيفيت خواب دو گروه اختلاف آماري معنا‌دار نبود. پس از مداخله براساس آزمون تي مستقل، بين دو گروه ازنظرميانگين امتيازات كيفيت خواب اختلاف معنا‌دارنشان داده‌ شد (0/001=p). بين ميانگين امتيازات كيفيت خواب درگروه تجربي قبل وبعد ازمداخله نيزاختلاف معنا‌دار وجود داشت، درحالي‌كه اين اختلاف درگروه كنترل معنادارنبود. نتيجه‌گيري: اجراي‌ مدل مراقبتِ پي‌گير، بر افزايش كيفيت خواب بيماران ديابتي مؤثراست. پيشنهادمي‌شود اجراي اين مدل مراقبتي در سايركلينيك‌هاي ديابت نيز آزمون‌شود.

Background: Research shows that people with diabetes duration less sleep than normal amounts of sleep in healthy people, which may lead to reduced quality of life. Due to the chronic nature of the disease, the need for appropriate follow-up of these patients is necessary. Hence, the present study aimed to investigate the effect of applying continuous care model on quality of sleep in people with diabetes as well. Method: In this study, 80 diabetic patients who are candidates for sampling the diabetes clinic covered Sabzevar selected randomly in two groups of test and control. Data were collected using questionnaires, personal information, and Pittsburgh Sleep Quality Scale before and after the intervention. Educational intervention, applying continuous care model in the test group was 12 weeks. Data analysis using descriptive and inferential statistics (chi-square test, t-test, regression and analysis of covariance) was performed by using SPSS version 18. Results: The results showed that the two groups before the intervention in terms of demographic variables and mean scores of sleep quality, sleep quality scores were similar between the two groups was not statistically significant, However, after intervention by independent t-test, significant differences between the mean scores of sleep quality were (P = 0.001). Between sleep quality scores in the experimental group before and after the intervention, there was a statistically significant difference, but the difference was not significant in the control group. Conclusions: The implementation of the continuous care model is effective in increasing the quality of sleep. It is suggested by the model to test for diabetes care in other clinics.