بررسي دلالت هاي دو فلسفه ي «زيست پزشكي» و «انسان گرايانه» بر آموزش پزشكي

Examining the Implications of Biomedical and Humanistic Philosophy on Medical Education

فلسفه ي پزشكي، يكي از حوزه هاي زيربنايي در اخلاق و تاريخ پزشكي به شمار مي رود. اين فلسفه، به لحاظ قدمت، سابقه اي طولاني دارد و وضع فعلي آن حاصل تحولاتي است كه در طول تاريخ، بر اثر رويدادهاي تاريخي، فلسفي، اجتماعي و فرهنگي، در آن ايجاد شده است. يكي از مهم ترين بازتاب هاي اين تحول، در تعيين اهداف و ماموريت هاي آموزش پزشكي در دوره هاي مختلف بوده است. در پژوهش حاضر، دو نگرش از مهم ترين نگرش هاي فلسفي به پزشكي، با هدف بررسي امكان ها و حدود هريك در آموزش عمومي، آموزش تخصصي و درمان، با روش توصيفي تحليلي مقايسه مي شود. اين دو رويكرد عبارت اند از: فلسفه ي «زيست پزشكي» و فلسفه ي «انسان گرايانه» كه يكي صرفا، مبتني بر سازوكارهاي زيست شناختي انسان است و ديگري، رويكردي مبتني بر تماميت اوست. نتايج پژوهش نشان مي دهد آموزش پزشكي، در نتيجه ي رويكرد زيست پزشكي، بر آموزش تخصصي متمركز است و طبابت در آن، به صورت رابطه اي پدرسالارانه انجام مي شود؛ درصورتي كه در رويكرد انسان گرايانه، آموزش عمومي، در كنار آموزش تخصصي، قرار مي گيرد و بر تماميت انسان تاكيد مي شود كه در نتيجه ي آن، طبابت، به صورت رابطه اي مشاركتي بين پزشك و بيمار محقق مي گردد

Medical Philosophy is essential part of medical ethics and history. I has long history and owes its current status to developments resulted by historical, philosophical, social, and cultural experiences. The most important reflection of its revolution is its influence on the goals and missions of higher education in different time periods. In this study, two of the most important philosophical perspectives towards the medical education are compared with the aim of investigating possibilities and limits of each perspective in general education, specialized education, and treatment. The descriptive-analytical method is used for this comparison. These two perspectives are: 1) biomedical philosophy, which is based solely on human biological mechanisms, and 2) humanistic philosophy, which is based on the integrity of the human being. The results of this study show that medical education from the perspective of the biomedical philosophy focuses on specialized education, and treatment from this perspective is performed in the form of a patriarchal relationship. Whereas, from the humanistic perspective, general education is based on the integrity of the human being (including biological, psychological, and ontological) together with the specialized education. Treatment in this approach is achieved through a collaborative relationship between the physician and the patient.