مقايسه اهميت روش هاي مختلف استخراج بر فعاليت آنتي اكسيداني برگ گياه مورد Myrtus communis

Comparing the Impact of Different Extraction Methods on Antioxidant Activities of Myrtle (Myrtus communis L.)

سابقه و هدف: گياه مورد از خانواده ميرتاسه يكي از گياهان داروئي مهم بوده كه در سراسر دنيا در طب سنتي به كار مي‌رود. اين گياه بسيار شناخته شده بوده و فعاليت آنتي‌اكسيداني اثبات شده‌اي دارد. اين مطالعه به منظور بررسي تاثير روش استخراج بر محتواي تام فنلي، فلاونوئيدي و ميزان فعاليت آنتي‌اكسيداني برگ گياه اين گياه طراحي شده است. مواد و روش‌ها: برگ‌هاي گياه مورد، در سايه خشك شده و به قطعات ريز خرد شدند. عصاره‌گيري به سه روش ماسيراسيون، با كمك سوكسله و با كمك امواج التراسونيك با حلال متانول انجام شد. فعاليت آنتي‌اكسيداني با چهار روش مختلف مورد ارزيابي قرار گرفت: به دام‌اندازي راديكال آزاد DPPH و نيتريك اكسايد، تست احياكنندگي و بررسي فعاليت شلاته كنندگي آهن. علاوه بر آن محتواي تام فنلي و فلاونوئيدي نيز اندازه گيري شد. آناليز واريانس يك سويه و متعاقب آن نيومن كولز توسط نرم‌افزار گراف پد پريسم 5 به منظور مقايسه ميانگين‌ها به‌كار رفت. يافته‌ها: بالاترين راندمان عصاره گيري مربوط به سوكسله بود. اين عصاره بالاترين ميزان فنلي تام و فلاونوئيد تام را نيز دارا بود (P<0.001). در به دام اندازي راديكال DPPH عصاره حاصل از روش سوكسله (IC50 = 11.3 ± 0.3 µg/ml) اختلاف معني‌داري با عصاره‌هاي حاصل از دو روش ديگر داشت (P< 0.05). هر سه عصاره قوي‌تر از BHA بودند (P<0.001). در تست شلاته‌كنندگي آهن، عصاره حاصل از روش سوكسله قوي‌تر از عصاره‌هاي ديگر بود. توانايي عصاره سو كسله در شلاته كردن آهن از نظر آماري به طور معني‌داري از عصاره التراسونيك (P<0.01) و ماسيراسيون (P<0.001) بالاتر بود. فعاليت تمامي عصاره از EDTA كه به عنوان كنترل مثبت به كار رفت، ضعيف تر بود (P<0.001). در تست قدرت احياكنندگي، عصاره حاصل از ماسيراسيون بالاترين فعاليت را از خود نشان داد (P<0.001). در تست قدرت به دام‌اندازي راديكال آزاد نيتريك اكسايد، ميزان IC50 براي عصاره‌هاي به دست آمده از روش اولتراسونيك، 355/1 براي روش سوكسله 402/9 و براي روش ماسيراسيون 173/3 ميكروگرم بر ميلي ليتر محاسبه شد. در اين تست نيز، عصاره‌ي حاصل از ماسيراسيون بالاترين فعاليت را از خود نشان داد. اختلاف بين تمامي مقادير از نظر آماري معني‌دار بود (P<0.001). استنتاج: نتايج به وضوح نشان داد كه استفاده از روش استخراج، تاثير زيادي بر فعاليت آنتي‌اكسيداني و محتواي تام فنلي و فلاونوئيدي دارد. در مورد اين گياه، روش عصاره‌گيري با سوكسله و ماسيراسيون مناسب تر از التراسونيك تعيين شد.

Background and purpose: Myrtus communis L. (Myrtle, Myrtaceae) is a known medicinal plant used in traditional medicine worldwide. It is a well-known plant with distinctive antioxidant activity. In this study we investigated the impact of extraction methods on total phenolic and flavonoids contents and antioxidant activities of Myrtle (Myrtus communis L.) leaf. Materials and methods: The shade-dried leaf was extracted by three different methods including meceration, ultrasonic assisted, and soxhlet assisted extraction. Antioxidant capacity was assessed using four different methods: DPPH and nitric oxide (NO) free radicals scavenging, reducing power and iron chelating activity. The total phenolic and flavonoid contents were also identified. The data were analyzed by analysis of variance and the means separated by Newman-Keuls Multiple Comparison test (GraphPad Prism 5). Results: The highest yield of extraction was achieved with soxhlet assisted extraction. It also showed highest amount of total phenolics and flavonoids contents. In DPPH radical scavenging activity, the soxhlet extract (IC50 = 11.3 ± 0.3 μg ml) had a higher activity which was significantly different from other extracts (P< 0.05). All extracts were stronger than BHA (P<0.001). This extract had higher iron chelating activity, too. It was significantly more potent than ultrasonic (P<0.01) and maceration extracts (P<0.001). But EDTA was so stronger than other extracts (P<0.001). In reducing power assay, maceration extract showed the highest activity (P<0.001). In nitric oxide radical scavenging activity, IC50 for ultrasonic extract, soxhlet assisted extraction and maceration extract were 355.1, 402.9, and 173.3 μg/ml, respectively. Here, the maceration extract showed the highest activity, too (P<0.001). Conclusion: The results clearly indicate that extraction methods used in this study significantly affected antioxidant capacities and total phenolic and flavonoids contents. Soxhlet assisted extraction and maceration methods were found to be more efficient in extraction of antioxidant components of Myrtle.