عنوان مقاله :
بررسي روايي سازه ي مقياس هوش معنوي در دانشجويان ايران
عنوان به زبان ديگر :
Assessing Construct Validity of Spiritual Inteligence Scale in Iranian Students
پديد آورندگان :
خداياري فرد، محمد دانشگاه تهران - دانشكده ي روانشناسي و علوم تربيتي , غباري بناب، باقر دانشگاه تهران - دانشكده ي روانشناسي و علوم تربيتي , سهرابي، فرامرز دانشگاه علامه طباطبايي تهران , خرمي ماركاني، عبدالله دانشگاه علوم پزشكي خوي , زمانپور، عنايت الله دانشگاه علامه طباطبايي تهران , راقبيان، رويا , افروز، غلامعلي دانشگاه تهران - دانشكده ي روانشناسي و علوم تربيتي , فرزاد، ولي الله دانشگاه خوارزمي تهران , محمودي، نسرين دانشگاه تهران - دانشكده ي روانشناسي و علوم تربيتي , زينعلي زاده، بهنوش , تنكماني، نرگس دانشگاه پيام نور تهران
كليدواژه :
دانشجو , روايي , ساختار عاملي , هوش معنوي
چكيده فارسي :
هوش معنوي مجموعه اي از قابليت هاي معنوي فردي است كه به سازگاري و رفتار حل مساله كمك مي كند. هدف مطالعه ي حاضر تعيين ابعاد نظري و تعيين روايي ساختاري مقياس هوش معنوي مبتني بر بافت فرهنگي و ديني در دانشجويان ايران بود. در اين مطالعه ي روش شناختي تلفيقي، ابتدا با بررسي مقياس هاي موجود، 62 گويه انتخاب شد. در بخش كيفي با 67 نفر از دانشجويان مصاحبه شد و 42 گويه ي ديگر مقياس استخراج گرديد. در بخش كمي، براي تعيين روايي سازه از تحليل عاملي استفاده شد. نمونه هاي پژوهش هزار نفر از دانشجويان بود كه به شيوه ي تصادفي طبقهاي انتخاب شدند. كميته ي اخلاق دانشگاه تهران، مجوز اخلاقي اين پژوهش را صادر كرده است. با تحليل عاملي، تعداد گويه ها از 104 به 39 گويه كاهش يافت. از بين ده عامل مدل نظري، هفت عامل در مجموع 60/21 درصد از واريانس كل مقياس را تبيين نمود. اين هفت عامل، زير عنوان هاي فهم معنا و تاثير امور ديني، درك و بسط حالات آگاهي و فراروندگي، درك پديده ي متعالي در وراي موجودات هستي، تفكر انتقادي وجودي، توانايي توليد معناي شخصي، حل مسائل با استفاده از منابع معنوي و سازگاري معنوي در روابط بين فردي نامگذاري و طبقه بندي شدند. پايايي مقياس بر اساس همساني دروني گويه ها بين 0/731 تا 0/906 و پايايي كل مقياس 0/945 بود. مقياس 39 گويه اي هوش معنوي با ويژگي هاي روان سنجي مطلوب و الگوي ساختار عاملي قابل قبول و مبتني بر آموزه هاي ديني و فرهنگي ايران مي تواند به عنوان ابزاري روا و پايا در جامعه ي دانشجويي ايران كاربرد داشته باشد.
چكيده لاتين :
Spiritual intelligence is a set of personal capacities that helps to adaptation and problem solving. The aim of
this study was determining domains and construct validity of cultural and religious context of spiritual
intelligence scale in Iranian students. In this mixed methodological study, we assessed the existing scales,
and selected 62 items. Then we interviewed with 67 students and derived 42 items. We determined the scale
construct validity by exploratory factor analysis with 1000 students' samples that were selected by stratified
random sampling from universities. The ethics permission of study was obtained from ethical committee of
Tehran university. Factor analysis reduced items number from 104 to 39. Among 10 dimensions in
theoretical model, 7 dimensions explained the 60.21% of scale total variance. These dimensions were
meaning perception and religious works effect; perception and extension of consciousness; perception of
extraordinary phenomena superior than material being; existential critical thinking; personal meaning
production ability; problem solving by using spiritual resources, and spiritual adaptation in interpersonal
relationship. Inter items’ reliability was determined by internal consistency as 0.731 to 0.906 and the scale
total reliability was 0.945. A 39 items’ spiritual intelligence scale with optimal psychometric properties and
acceptable structural model based on Iranian religious and cultural practices can be used as a valid and
reliable scale in community of Iranian students.
عنوان نشريه :
اخلاق و تاريخ پزشكي
عنوان نشريه :
اخلاق و تاريخ پزشكي