مقايسه‌ي اثر سه نوع فعاليت ورزشي استقامتي، مقاومتي و موازي بر غلظت سرمي اينترلوكين 17 در مردان فعال

Comparison of the effects of endurance, resistance, and concurrent exercises on serum interleukin-17 concentrations in active men

زمينه و هدف: انواع فعاليت‌هاي ورزشي مي‌توانند موجب بروز پاسخ‌هاي مختلف سيستم ايمني بدن انسان شوند. هدف از پژوهش حاضر، مقايسه‌ي اثرات حادّ سه نوع فعاليت ورزشي استقامتي، مقاومتي و موازي بر غلظت سرمي اينترلوكين 17 و شمار لنفوسيت‌ها، مونوسيت‌ها و نوتروفيل‌ها در مردان فعال بود. مواد و روش‌ها: بيست مرد جوان سالم و فعال (ميانگين سنّي 2/66±21/69سال، شاخص توده‌ي بدني 1/89±21/92، درصد چربي 3/05±14/49)، داوطلبانه به‌عنوان نمونه‌ي آماري اين پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفي به سه گروه فعاليت استقامتي (7 نفر)، فعاليت مقاومتي (6 نفر)، فعاليت موازي (7 نفر) تقسيم‌شدند. آزمودني‌هاي هر سه گروه، فعاليت‌هاي اختصاصي خود را در مدت 45 دقيقه اجراكردند. قبل، بلافاصله و يك ساعت پس از فعاليت، غلظت سرمي IL-17 با روش الايزا اندازه‌گيري و تعداد برخي اجزاي لوكوسيتي شمارش‌شد. به‌منظور بررسي تغييرات از آزمون‌هاي تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي تكراري، آناليز واريانس يك‌طرفه و تعقيبي Tukey و آزمون تي زوجي استفاده‌گرديد. سطح معنا‌داري 0/05=α در نظر گرفته‌ شد. يافته‌ها: پاسخ اينترلوكين 17 بلافاصله پس از فعاليت و نيز يك ساعت پس از فعاليت بين سه نوع فعاليت ورزشي استقامتي، مقاومتي و موازي تفاوت معنا‌داري داشت (0/05>P). همچنين، شمار لنفوسيت‌ها و نوتروفيل‌ها يك ساعت پس از فعاليت و شمار مونوسيت‌ها و نوتروفيل‌ها يك ساعت پس از فعاليت نسبت به مقادير پايه، بين سه نوع فعاليت ورزشي تفاوت معنا‌داري داشت (0/05>P). نتيجه‌گيري: نوع فعاليت ورزشي عامل موثري در پاسخ‌هاي IL-17، نوتروفيل‌ها، لنفوسيت‌ها و مونوسيت‌ها مي‌باشد. با توجه به الگوي تغييرات IL-17، به‌نظرمي‌رسد فعاليت موازي سبب تعديل اثرات فعاليت‌هاي استقامتي و مقاومتي مي‌شود.

Background and purpose: Every type of exercises could lead to different immune responses in human body. The purpose of this study was to compare the acute effects of endurance exercises (EE), resistance exercises (RE) and concurrent exercises (CE) on serum interleukin-17 (IL-17) concentrations and number of lymphocytes, monocytes, and neutrophils in active men. Materials and Methods: Twenty healthy young and active men (Age: 21.69±2.66; BMI: 21.92±1.89; Fat%: 14.49±3.05) voluntarily participated in this study and randomly were assigned into three groups: EE (n=7), RE (n=6) and CE (n=7). Subjects performed special exercise protocol for each group consisted of 45 minute. IL-17 serum concentrations were measured by ELISA method and so numbers of some classes of leukocytes were computed (Pre, immediate and 1 hour post-exercises). Data were analyzed using Repeated-Measures analysis of variance, One-Way ANOVA and Tukey post-hoc and Paird T-test at the significance level of α=0.05 Results: Changes in the serum levels of interleukin-17 was significantly different between groups immediately after exercise and 1 h post-exercise. Also, lymphocytes and neutrophils numbers 1 h post-exercise and monocytes and neutrophils numbers, 1 h post-exercise compared to basal levels were significantly different between three exercise groups, respectively (p<0.05). Conclusion:Type of exercise has an effective role in IL-17, neutrophils, lymphocytes, and monocytes responses. Based on changes pattern of serum IL-17 in groups, it seems that CE can modify the effects of RE and EE.