اثربخشي رفتار درماني ديالكتيكي بر افسردگي

Efficacy of Dialectical Behavior Therapy on Depression

سابقه و هدف: رفتار درمانگري‌ ديالكتيكي درماني نوپاست كه در مراكز علمي معتبر جهان بسيار مورد توجه و كاربرد براي فوريت‌ها و مداخله در بحران‌ها و درمان بيماران آشفته ‌و ‌اختلال‌هاي پيچيده قرار گرفته است. هدف‌ پژوهش‌ حاضر ‌بررسي ‌اثر‌بخشي‌ رفتاردرماني ‌ديالكتيكي ‌در ‌درمان بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي، با دو گروه آزمايشي (رفتار درماني ديالكتيك) و كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، مشتمل بر كليه مادران كودكان مبتلا به اختلالات‌رواني با‌ تشخيص‌ اختلال ‌افسردگي ‌بودند. نمونه پژوهش‌ شامل ‌16 ‌آزمودني (دو ‌گروه ‌8 ‌نفره) بود ‌كه ‌به ‌روش ‌نمونه‌گيري در ‌دسترس انتخاب شدند. گروه‌ آزمايش ‌در ‌سه ‌مرحله پيش ‌از ‌شروع ‌درمان، مهارت‌آموزي ‌گروهي و ‌پيگيري مورد مطالعه قرار‌گرفتند. ابزار اندازه‌گيري شامل پرسشنامه‌ي ‌افسردگي‌بك بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تي براي نمونه‌هاي همبسته مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل پس از اجراي رفتاردرماني‌ ديالكتيك در متغير افسردگي تفاوت معني دار وجود دارد (P<0.001). استنتاج: برنامه رفتاردرماني ‌ديالكتيكي به شيوه‌ي‌ گروهي مي‌تواند جزء برنامه‌هاي‌ مداخلاتي در سطوح گروه‌هاي هدف مراكز روان درماني قرار گيرد و به كاهش افسردگي درمانجويان كمك نمايد.

Background and purpose: Dialectical behavior therapy (DBT) is a new approach that is used in treatment of complicated mental health disorders. This study aimed at assessing the efficacy of DBT on depression. Materials and methods: This quasi-experimental study included an experimental group (DBT) and a control group. The study population included all mothers having children with mental disorders who were diagnosed with major depressive disorder. Using convenience sampling 16 mothers were selected. Experimental groups were studied in three stages: before the treatment, during training and follow-up. Data was collected through structured clinical interview for one axis disorder and Beck Depression Inventory. Data was analyzed using repeated measures ANOVA and t-test for paired samples. Results: The results showed significant differences between the level of depression in experimental and control groups after DBT implementation (P<0.001). Conclusion: Group DBT sessions could be of great benefit in treatment interventions and help in reducing depression in target groups.