اثر بخشي زوج‌ درماني هيجان مدار بر تعهد زناشويي و دلزدگي زناشويي در زوجين نابارور

Effectiveness of Emotionally Focused Couple Therapy on Marital Commitment and Couple Burnout in Infertile Couples

سابقه و هدف: ناباروري در سراسر جهان و در همه‌ فرهنگ‌ها به‌عنوان يك تجربه استرس‌زا، بحراني و تهديدكننده‌ ثبات فردي، زناشويي، خانوادگي و اجتماعي شناخته شده است. در اين راستا پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي زوج‌درماني هيجان‌مدار بر تعهد زناشويي و دلزدگي زناشويي در زوجين نابارور انجام شد. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري را زوج‌هاي نابارور مراجعه‌كننده به مراكز خصوصي زنان و نازايي شهر قم در نيمه‌ دوم سال 1394 و نيمه اول سال 1395 تشكيل ‌دادند. از ميان جامعه آماري، 30 زوج به‌صورت نمونه‌گيري هدفمند برگزيده شدند و به‌صورت تصادفي در 2 گروه آزمون (15 زوج) و كنترل (15 زوج) جاي گرفتند و مطابق با طرح، تحت سنجش دوگانه پيش‌آزمون- پس‌آزمون (پس از 35 روز) درآمدند. ابزار گردآوري اطلاعات براي اين پژوهش، سياهه تعهد زناشويي (DCI: Dimensions of Commitment Inventory) و مقياس دلزدگي زناشويي (CBM: Couple Burnout Measure) بود. زوج‌هاي گروه آزمون به مدت 10 جلسه (هفته‌اي 2 جلسه) تحت زوج‌درماني هيجان‌مدار قرار گرفتند. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي تحليل كوواريانس چند‌متغيري و تك‌متغيري استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي تحليل كوواريانس چندمتغيري نشان داد كه زوج‌درماني هيجان‌مدار باعث افزايش معنادار ميانگين نمرات پس‌آزمون متغير تعهد زناشويي و خرده‌مقياس‌هاي آن (تعهد شخصي، تعهد اخلاقي و تعهد ساختاري) در گروه آزمون گرديد (P<0.05). همچنين نتايج تحليل كوواريانس تك‌متغيري بيانگر آن بود كه ميانگين نمرات پس‌آزمون متغير دلزدگي زناشويي در گروه آزمون و كنترل تفاوت معناداري با يكديگر داشتند (P<0.01). نتيجه‌گيري: بر مبناي نتايج مي‌توان گفت كه آموزش مبتني بر زوج‌درماني هيجان‌مدار باعث بهبود تعهد زناشويي در زوجين گرديده و دلزدگي زناشويي‌ را كاهش مي‌دهد.

Background and Objective: Infertility is known as an important stressor threatening the personal, marital, familial, and social stability in all cultures around the world. The present study aimed to investigate the effectiveness of emotionally focused couple therapy on marital commitment and couple burnout among infertile couples. Materials and Methods: This quasi-experimental study was conducted on 30 infertile couples referring to the private centers of infertility in Qom, Iran, from September 2015 to September 2016, using pretest-postest design with a control group. The study population was selected through purposive sampling technique, and then randomly assigned into the experimental (n=15 couples) and control experimental (n=15 couples) groups. All participants filled out the Dimensions of Commitment Inventory and Couple Burnout Measure. In addition, the couples in the experimental group attended 10 emotionally focused couple therapy sessions performed twice a week. The data were analyzed using the multivariate analysis of covariance and univariate analysis of covariance. Results: The results of the multivariate analysis of covariance showed that emotionally focused couple therapy significantly increased the posttest mean scores of marital commitment and its subscales (i.e., personal commitment, moral commitment, and structural commitment) in the experimental group (P<0.05). Additionally, according to the univariate analysis of covariance, there was a statistically significant difference between the experimental and control groups in terms of the mean scores of the couple burnout at the posttest stage (P<0.01). Conclusion: As the findings indicated, the emotionally focused couple therapy can improve marital commitment and decrease couple burnout