نقش صندوق عرايض در عرصه سياستگذاري ژاپن پيشامدرن

The Role of “Petition Box” in Pre-modern Japanese Policy

حاكمان عصرِ پيشامدرن ژاپن با هدف رويارويي تاكتيكي و راهبردي با بحران‌هاي پيش­رو و پيشگيري از فروپاشي نظام حاكم، دست به انجام يك رشته اصلاحات زدند. مُجاز شمردن فرودستان به طرح مستقيم عرايض (شكايت، انتقاد و پيشنهاد) به فرادستان از طريق نصب صندوق عرايض با هدف ريشه كن ساختن فساد مقامات و آگاهي از درون جامعه از جمله اين اقدامات اصلاحي بود. رخوت و ركود حاكم بر عرصه مهم سياستگذاري و حوزه ديواني كه به طور موروثي در انحصار طبقه سامورايي بود، چاره كار را در فراهم ساختن زمينه مشاركت مردمي و بهره ­گيري از خرد جمعي با دريافت انتقادها و پيشنهادهاي مناسب از راه صندوق دانست. نرخ بالاي باسوادي و آگاهي عمومي، طرح ايده­هاي ناب و ارتقاء افراد مستعد در نظام اداري و اتخاذ تدابير مناسب­تر در عرصه سياستگذاري را در پي داشت. همچنين، پيوستگي تاريخي زمينه ­ساز انتقال روح و جوهره ايده صندوق عرايض در مرحله گذار به عصر جديد و تسهيل زمينه براي اقتباس نهادهاي مدرنِ همسو و سازگاري با آنها شد.

Faced with the crises Tokugawa rulers in Japan instituted a chain of reforms tactically and strategically to prevent the collapse of shogunate system. Guaranteeing the direct appeals (complaint, criticism and suggestion) by the inferiors to the superiors via the “petition box” in order to eradicate the official’s corruption and garnering information from society were amongst these reforms. The prevailing inertia of the government policy and bureaucracy which was a monopoly of samurai class made the rulers resort for public participation and the wisdom of the crowd by receiving useful criticisms and suggestions via the box. High rate of literacy and public awareness resulted in offering fine ideas and promotion of brilliant talents in bureaucratic system and adoption of proper policies. The spirit and essence of the box was also transferred in transition of Japanese society to modern era due to historical continuation and paved the way for the adoption of modern institutions such as parliament.