مهندسي مجدد فرايندها با نگاهي به پليس

مهندسي مجدد فرآيندهاي كسب و كار از جمله مباحثي است كه تغييراتي اساسي و بنيادي در سازمان ها را منجر مي گردد. ضرورت پرداختن به اين مهم از آن جهت است كه بازار رقابتي از يك طرف و تغيير محيط و شرايط سازمان ها در گذر زمان از طرف ديگر باعث شده بازنگري به روند انجام فعاليت ها در سازمان و نحوه گردش كارها يا به عبارتي مهندسي مجدد فرآيند ها، مورد توجه واقع گردد. نيروي انتظامي نيز به عنوان يكي از مهمترين سازمان هاي دولتي با توجه به وظايف متنوع، گسترده و خطير و قدمت نسبتاً طولاني، توجيهي كاملا منطقي از نقطه نظر پرداختن به مهندسي مجدد براي آن احساس مي گردد. از اين رو در اين مقاله برآنيم تا اين مفهوم را با رويكردي ويژه به ناجا و با ديدگاهي به پليس مورد بررسي قرار دهيم. در حقيقت مهمترين دست آورد اين تحقيق، راه كاري جهت اجراي مهندسي مجدد در ناجا مي باشد. از اين رو اين مقاله ابتدا به كلياتي در مورد مفهوم، تاريخچه، الزامات و نحوه عملكرد مهندسي مجدد پرداخته و در ادامه تجربيات مهندسي مجدد در ايران، عوامل مؤثر و همچنين به روش هاي آن را مورد بررسي قرار داده و سپس با توجه به ساختار نيروي انتظامي، نحوه اجرا و مراحل اجراي اين مهم در ناجا تشريح گرديده است.