كليدواژه :
اعتياد , تحليل رفتار متقابل , نظم جويي شناختي , سبك هاي دلبستگي , عقايد وسوسه انگيز
چكيده فارسي :
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان گروهي تحليل رفتار متقابل بر كاهش عقايد وسوسه، تنظيم شناختي هيجان و تعديل سبك هاي دلبستگي معتادين در حال ترك بود. روش : پژوهش مورد نظر از نوع روش هاي آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون، با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش عبارت بودند از: كليه مردان معتاداني كه در سال 1393 به كلينيك هاي ترك اعتياد شهر تهران مراجعه كرده بودند. تعداد 30 نفر از افراد وابسته به مواد با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به تصادف به يكي از گروه هاي آزمايش و كنترل تخصيص يافتند. جهت گردآوري دادهها از پرسشنامه هاي عقايدوسوسه انگيز، سبك هاي دلبستگي و تنظيم شناختي هيجان استفاده شد. درمان گروهي تحليل رفتار متقابل طي 10 جلسه (90دقيقه اي) انجام شد. يافته ها: نتايج تحليل كواريانس حاكي از آن بود كه درمانگري تحليل رفتارمتقابل مي تواند در كاهش عقايد وسوسه انگيز، خودسرزنشگري، نشخوارفكري، فاجعه نمايي، سرزنش ديگران و سبكهاي دلبستگي ناايمن و افزايش تمركز مجدد مثبت، تمركز مجدد بر برنامه ريزي، ارزيابي مجدد مثبت، ديدگاه پذيري، پذيرش و سبك دلبستگي ايمن مؤثر باشد. نتيجه گيري: با توجه به اينكه افراد وابسته به مواد بيشتر در معرض هيجانات منفي قرار دارند بنابراين، در چنين موقعيت هايي احتمالاً بدون برنامه و به صورت تكانشي عمل مي كنند. بنابراين، آموزش تحليل رفتارمتقابل مي تواند ميزان كنترل را در موقعيت هاي استرس زا بالا ببرد.
چكيده لاتين :
Objective: This study was an attempt to investigate the effectiveness of group psychotherapy of transactional analysis in the reduction of craving beliefs, cognitive emotion regulation, and adjustment of attachment styles. Method: This was an experimental study along with pre-test and post-test and control group. The study population consisted of all male drug addicts who had referred to Tehran rehab clinics in 2004. A total of 30 drug-dependent persons were selected as the participants of the study using convenience sampling method and, then, were randomly assigned to experimental and control groups. For data collection purposes, Craving Beliefs Questionnaire, Adult Attachment Scale, and Cognitive Emotion Regulation Questionnaire were used. Group psychotherapy of transactional analysis was carried out during ten 90-minute sessions. Results: The results of analysis of covariance showed that therapy of transactional analysis can reduce craving beliefs, self-blame, rumination, catastrophizing, other-blame, and insecure attachment styles and increase positive refocusing, refocusing on planning, positive reappraisal, perspective taking, acceptance, and secure attachment styles. Conclusion: Considering that drug-dependent individuals are more exposed to negative emotions, they are likely to act haphazardly and impulsively in such situations. Therefore, teaching transactional analysis to these people can increase the control rate in stressful situations.
