ارزيابي عوامل موثر بر درك خطر افراد شاغل در كارگاه هاي ساختماني

Risk Perception Assessment and its Related Factors among Construction Workers

سابقه و هدف: رفتارهاي كارگران در كارگاه هاي ساختماني از عوامل بسيار بااهميت در ايمني محيط كار است. بسياري از حوادث به علت رفتارهاي خطرزاست كه نتيجه درك آنان از خطر است. عمليات ساختماني از مخاطره آميزترين صنايع است كه سالانه شاهد شمار زيادي از مصدوميت ها مي باشد. اين مطالعه باهدف ارزيابي عوامل موثر بر درك خطر افراد شاغل در كارگاه هاي ساختماني انجام شد. روش بررسي: مطالعه به صورت مقطعي و با استفاده از ابزار سنجش درك خطر اعتبارسنجي شده بر روي 100 نفر از تكنسين ها، سركارگران و كارگران ساختماني شاغل در صنعت ساخت وساز شهر تهران انجام شد. در اين پژوهش دو نوع پروژه هاي مسكوني و تجاري- اداري موردبررسي قرار گرفتند. اطلاعات از طريق مصاحبه و پرسشنامه جمع آوري شد. براي تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. نتايج با استفاده از روش هاي آماري آنووا، تي تست، كاي اسكوئر و لجستيك خطي تجزيه وتحليل شد. يافته ها: تنها 38 درصد افراد موردمطالعه سابقه آموزش ايمني داشتند. 72 درصد آزمودني ها نياز به آموزش نكات ايمني در محيط كار را لازم مي دانستند. بروز حادثه در يك سال و يك ماه گذشته قبل از جمع آوري اطلاعات به ترتيب 27 و 10 درصد بود. ميانگين امتياز درك خطر به دست آمده براي همه افراد موردمطالعه (CI%121: 95.4-162.2) از حداكثر امتياز ممكن 150 بود. بين چهار عامل تشكيل دهنده درك خطر يعني انگيزش كاري، تاثير متقابل خانواده و دوستان، تاثير محيط كار و آگاهي ايمني همبستگي معني داري وجود داشت (P<0.001). نتيجه گيري: درك خطر و آگاهي ايمني افراد موردمطالعه در حد متوسط قرار داشت و ارتقاي درك آن ها با استفاده از روش هاي مناسب آموزشي همين طور سياست گذاري ها و برنامه ريزي هاي مديريت ساخت و پروژه به عنوان يك اولويت در پيشگيري از سوانح و مصدوميت هاي ناشي از حوادث محيط كار مي بايست موردتوجه قرار گيرد.

Background and Objectives: Many injuries were reported from unsafe behaviors, their roots are from workers’ risk perception and behavior. The construction industry is one of the riskiest activities in most countries, is involved with many occupational hazards. Due to the lack of a comprehensive study on this subject, the objective of this study was to assess the effective factors on risk perception of employees in construction sites in the city of Tehran. Materials and methods: A cross-sectional study was used to assess the risk perception of construction 100 laborers, foreman and technicians in the construction industries in Tehran. Two types of sites including residential and commercial projects were studied. The method of information gathering was interviews with completion of a validated questionnaire. It included demographic, work-site information and some questions about risk perception containing: work motivation, the impact of family and friends, the impact of work environment and safety knowledge and also injury history of subjects. Data collected within 2 consequential months in 2016. Chi-Square test, Linear Logistics, ANOVA and t-test using SPSS software were employed. Results: The mean and standard deviation (SD) of the age of the subjects was 30.3 years with 7.3 respectively. The level of their knowledge in regard to safety, one month prior to data collection was only 38%. Overall %72 of subjects believed that they need safety education training. The incident rate of occupational injuries within the past year and prior month were %27 and %10 respectively. The mean score for risk perception for all subjects was 123.8 (95% CI: 121.4-126.2) of maximum score of 150. There was a significant correlation between 4 components of perception, including work motivation, the impact of family and friends, the impact of work environment and safety knowledge (p<0.001). Conclusion: Work safety and risk perception of the construction workers were not rated very favorably. Therefore, promotion of their risk perception through setting appropriate policies and educational training must be considered for prevention of occupational injuries and general risk management.