تاثير مخارج بهداشتي دولتي و خصوصي بر بهره وري نيروي كار در استان هاي ايران: 1384 تا 1393

(The Effects of Public and Private Health Expenses on Workerforce Efficiency in Iran (2004-2014

مقدمه: امروزه اين باور در ميان كارشناسان اقتصادي پذيرفته شده است كه بهره وري نيروي كار، نقش انكار ناپذيري در رشد اقتصادي كشورها ايفا مي كند. اين پژوهش به بررسي چگونگي تاثيرگذاري مخارج بهداشتي دولتي و خصوصي بر بهره وري نيروي كار در استان هاي كشور پرداخته است. روش كار: اين پژوهش با بهره گيري از داده هاي مركز آمار ايران، در طول دوره 1393-1384 و انتخاب جامعه آماري استان هاي كشور در قالب داده هاي تابلويي اجرا شد. بدين منظور، مدل رشد درون زاي رومر و روش اقتصادسنجي ميان گروهي، ميان گروهي تلفيقي و اثرات ثابت پويا، برآورد و بر مبناي آزمون هاوسمن، الگوي مناسب شناسايي شد. سپس با اتكا بر رهيافت هم انباشتگي تابلويي و با استفاده از روش هاي برآورد حداقل مربعات به طور كامل اصلاح شده و حداقل مربعات پويا، روابط بلند مدت با لحاظ وابستگي مقطعي نيز استخراج شد. در نهايت آزمون عليت بر مبناي رهيافت ميان گروهي تلفيقي اجرا شد. يافته ها: بر اساس يافته هاي حاصل، دو متغير مخارج بهداشتي خصوصي و دولتي تاثير مثبت و معني داري بر بهره وري نيروي كار در استان هاي كشور دارد و ميزان اثرگذاري مخارج بهداشتي دولتي بيشتر از خصوصي است. نتايج آزمون عليت ميان گروهي تلفيقي، گوياي آن بود كه رابطه عليت بلندمدت از سمت مخارج بهداشتي دولتي و خصوصي، به سمت بهره وري نيروي كار وجود دارد. نتيجه گيري: اهتمام هر چه بيشتر دولت در زمينه سرمايه گذاري در بخش سلامت و ارتقاي كيفيت هزينه هاي بهداشتي، به ويژه در استان هاي كمتر برخوردار، مي تواند بهره وري نيروي كار را افزايش دهد.

Introduction: Today, it is widely accepted that workerforce efficiency plays an indelible role in the economic growth of a country. This research study investigated the effect of public and private health expenses on workerforce efficiency in provinces of Iran. Methods: This research was conducted, using data provided by Iran Statistics Center in 2004-2014. The data were selected on the basis of the panel data method. To this end, Romer’s indogenous growth model, MG econometrics technique, PMG, FED were evaluated and based on Hausman’s test, the appropriate model was chosen. The based on cointegration panel method and through FMOLS and DOLS estimates, the long-term relationships were derived taking cross-sectional correlation. Finaly, PMG causal test was performed. Results: Based on the findings, both private and public health expenditures had a positive and significant effect on workerforce efficiency in the provinces of Iran, and effectiveness of public health expenditures was higher than that of the private sector. Moreover, the results of the PMG causality test indicated that there was a long-term causal relationship between public and private health expenditures toward workerforce efficiency. Conclusion: To increase the efficency of workerforce, the government should try harder to improve its investment on health in less developed provinces