پديد آورندگان :
زنگنه، محرم دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز بهداشت شهرستان ملاير , دوستي، فرزانه دانشگاه علوم پزشكي مشهد , ريحاني يساولي، عبداله دانشگاه علوم پزشكي مشهد - معاونت توسعه مديريت و منابع , راثي، وحيد دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز تحقيقات علوم مديريت و اقتصاد سلامت
چكيده فارسي :
مقدمه:كيفيت زندگي از مفاهيم محوري توسعه پايدار مي باشد. سرمايه اجتماعي از متغيرهاي تاثيرگذار برنامه هاي توسعه اي و همچنين يكي از مهمترين تعيين كننده هاي اجتماعي سلامت مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط كيفيت زندگي و سرمايه اجتماعي در بين كاركنان شبكه بهداشت شهرستان ملاير انجام گرفته است.
روش هامطالعه حاضر از نوع توصيفي مقطعي بوده كه در نيمه اول سال 1396 انجام پذيرفت. جامعه پژوهش، كاركنان شبكه بهداشت شهرستان ملاير بود. با استفاده از روش نمونه گيري طبقه بندي شده، حجم نمونه 186 نفر انتخاب شد. ابزارگردآوري داده ها، پرسش نامه استاندارد داراي 3 بخش شامل اطلاعات جمعيت شناختي (پنج سوال) ، كيفيت زندگي (36 سوال) و سرمايه اجتماعي (36 سوال) بود. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس اس نسخه 20 و تحليل واريانس يك طرفه، ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي مستقل انجام شد.
يافته هاميانگين نمره كل سرمايه اجتماعي 13/34±119/3 و ميانگين نمره كل كيفيت زندگي16/71±68/4 به دست آمد. بين ابعاد سلامت عمومي (0/22=r و سطح معني داري 0/003=p) ، سلامت رواني (0/24=r و سطح معني داري 0/001=p) ، عملكرد اجتماعي (0/25=r و سطح معني داري 0/00=p) ، عملكرد جسمي (0/38=r و سطح معني داري 0/001=p) ، ايفاي نقش متاثر از مشكلات جسمي (0/25=r و سطح معني داري 0/001=p) ، ايفاي نقش متاثر از مشكلات رواني (0/20=r و سطح معني داري 0/007=p) و سرزندگي و نشاط (0/23=r و سطح معني داري 0/001=p) با سرمايه اجتماعي همبستگي مثبت و معني داري وجود داشت. بين درد جسمي به عنوان يكي از ابعاد كيفيت زندگي و سرمايه اجتماعي همبستگي مثبت ناچيز و غير معني داري مشاهده شد. (0/14=r و سطح معني داري 0/06=p)
نتيجه گيري سطح سرمايه اجتماعي مي تواند در بهبود كيفيت زندگي تاثيرگذار باشد. به نظر مي رسد با تقويت مشاركت هاي اجتماعي و فعاليت هاي گروهي، توسعه روابط اجتماعي، تقويت حس امنيت و اعتماد بين كاركنان، مي توان به بهبود كيفيت زندگي افرادكمك كرد.
چكيده لاتين :
Introduction: Quality of life is one of the key concepts of sustainable development. Social capital, on the other hand is considered both as an important variable affecting the success of development programs as well as a social determinant of health. Therefore, this study aimed to explore the relationship between quality of life and social capital among the community health service staff in Malayer city.
Methods: In this cross-sectional study, conducted in 2017, a sample of 186 participants were selected using stratified sampling method. A standard questionnaire including questions on demographic information (N=5), quality of life (N=36) and social capital (N=36) was used to collect data which were then analysed using one-way ANOVA, Pearson correlation coefficient and independent t-test in SPSS 20.
Results: According to the findings, the mean scores of social capital and quality of life were 119/13 ± 3/34 and 68/4 ± 16/71, respectively. There was a positive significant relationship between social capital and the general health (r=0/22, p=0/003), mental health (r=0/24, p=0/001), social functioning (r=0/25, p=0/000), physical functioning (r=0/38, p=0/001), role limitations due to physical pain (r=0/25, p=0/001), role limitations due to mental problems (r=0/20, p=0/007) and vitality and happiness (r=0/23, p=0/001). There was a low but not significant positive relationship between physical pain and social capital (r=0/14, p=0/06)
Conclusion: According of the findings the level of social capital can effectively improve the quality of life. It seems that enhancement of social partnerships and collaborative activities, development of social relationships, and reinforcement of a sense of security and trust among employees can improve the quality of life
