كاربرد قدرت دريايي

Application of Sea Power

گستردگي مرزهاي دريايي جمهوري اسلامي ايران باعث افزايش عمق راهبردي كشور گرديده است و مي‌دانيم كه عمق راهبردي هر كشور در دريا عينيت پيدا مي‌كند و هر كشوري كه به درياهاي آزاد ارتباط داشته باشد هم تهديد دارد و هم فرصت. براي مثال در زمان بروز بحران‌هاي دريايي و كاهش امنيت مسيرهاي مواصلات دريايي، شركت‌هاي بيمه افزايش قيمت را اِعمال و از اين طريق فشار اقتصادي را بر كشورهاي مورد نظر تحميل مي‌كنند. در اينجاست كه اگر نيروي دريايي حضور مؤثر داشته باشد، اين ترفند استكباري نيز خنثي مي‌شود. با توجه به گستردگي مرزهاي آبي جمهوري اسلامي ايران در جنوب، تهديدات آينده كشور ما در ابعاد فرامنطقه‌اي نيز درياپايه پيش‌بيني مي‌شوند. لذا با توجه به مؤثرتر بودن پاسخ به تهديدات در دريا، تقويت قدرت دريايي از اولويت‌هاي كشور مي‌باشد. قدرت دريايي متشكل از سه مؤلفه ناوگان نظامي، ناوگان غيرنظامي و علوم و زيرساخت‌هاي مربوطه مي‌باشد ولي ما در اين مقاله به جنبه ناوگان نظامي آن مي‌پردازيم. كاربردهاي قدرت دريايي عبارتند از عمليات نظامي، اجراي عمليات انتظامي يا پليسي و اجراي عمليات امدادي و صلح جويانه كه در اين ميان با توجه به اهميت كاربردهاي نظامي قدرت دريايي، مي‌توان آن‌را به دو زير مجموعه تقسيم نمود. الف- كاربرد نظامي از طريق دريا (نمايش قدرت) ب- كاربرد نظامي در دريا (كنترل دريايي) مي‌دانيم كه قدرت دريايي از ابتداي تشكيل آن، همواره با ترفندهاي گوناگون سعي بر تحميل ارادۀ سياسي كشور متبوع خود بر طرف مقابل داشته است و با توجه به شرايط حاكم بر زمان خود از واژه­هاي مختلفي استفاده نموده است كه از مهم‌ترين آنها مي‌توان به ديپلماسي ناوچه توپدار و نمايش قدرت اشاره نمود. در اين مقاله به موارد مهمي از اين قبيل مي­پردازيم. گستردگي مرزهاي دريايي جمهوري اسلامي ايران باعث افزايش عمق راهبردي كشور گرديده است و مي‌دانيم كه عمق راهبردي هر كشور در دريا عينيت پيدا مي‌كند و هر كشوري كه به درياهاي آزاد ارتباط داشته باشد هم تهديد دارد و هم فرصت. براي مثال در زمان بروز بحران‌هاي دريايي و كاهش امنيت مسيرهاي مواصلات دريايي، شركت‌هاي بيمه افزايش قيمت را اِعمال و از اين طريق فشار اقتصادي را بر كشورهاي مورد نظر تحميل مي‌كنند. در اينجاست كه اگر نيروي دريايي حضور مؤثر داشته باشد، اين ترفند استكباري نيز خنثي مي‌شود. با توجه به گستردگي مرزهاي آبي جمهوري اسلامي ايران در جنوب، تهديدات آينده كشور ما در ابعاد فرامنطقه‌اي نيز درياپايه پيش‌بيني مي‌شوند. لذا با توجه به مؤثرتر بودن پاسخ به تهديدات در دريا، تقويت قدرت دريايي از اولويت‌هاي كشور مي‌باشد. قدرت دريايي متشكل از سه مؤلفه ناوگان نظامي، ناوگان غيرنظامي و علوم و زيرساخت‌هاي مربوطه مي‌باشد ولي ما در اين مقاله به جنبه ناوگان نظامي آن مي‌پردازيم. كاربردهاي قدرت دريايي عبارتند از عمليات نظامي، اجراي عمليات انتظامي يا پليسي و اجراي عمليات امدادي و صلح جويانه كه در اين ميان با توجه به اهميت كاربردهاي نظامي قدرت دريايي، مي‌توان آن‌را به دو زير مجموعه تقسيم نمود. الف- كاربرد نظامي از طريق دريا (نمايش قدرت) ب- كاربرد نظامي در دريا (كنترل دريايي) مي‌دانيم كه قدرت دريايي از ابتداي تشكيل آن، همواره با ترفندهاي گوناگون سعي بر تحميل ارادۀ سياسي كشور متبوع خود بر طرف مقابل داشته است و با توجه به شرايط حاكم بر زمان خود از واژه­هاي مختلفي استفاده نموده است كه از مهم‌ترين آنها مي‌توان به ديپلماسي ناوچه توپدار و نمايش قدرت اشاره نمود. در اين مقاله به موارد مهمي از اين قبيل مي­پردازيم.