سامانه رانش مستقل از هوا (AIP) در زيردريايي‌هاي متعارف و نقش آن در عمليات‌هاي دريايي

Air-Independent Propulsion System in Conventional Sub-marines and Its Role in Naval Operations

از زماني‌كه ايده ساخت زيردريايي در ذهن بشر جرقه زد، اين تفكر نيز با آن همراه بود كه چگونه مي‌توان اين وسيله را براي مدت بيشتري زير آب نگه داشت. بعد از اينكه در جنگ جهاني دوم اهميت و قدرت زيردريايي در عمليات دريايي به اثبات رسيد، تمام تفكرات صاحبان صنعت زيردريايي به اين سمت سوق پيدا كرد كه راه حلي را پيدا كنند تا بتوانند بنيادي‌ترين نقطه ضعف زيردريايي را كه نياز آمدن به سطح آب براي شارژ باطري‌ها مي‌باشد، از بين ببرند. پيدايش سامانه رانش مستقل از هوا انقلاب ديگري در تجهيزات دريايي بود كه اهميتش از انقلاب اول يعني ساخت زيردريايي كمتر نبوده است. هر چند در مسير پژوهش و آزمايشات، به‌ دليل پيدايش انرژي هسته‌اي، كشورهايي مانند انگليس، آمريكا و اتحاد جماهير شوروي به سمت نيروي محركه هسته‌اي روي آوردند ولي ديگر كشورهاي صنعتي و توسعه‌يافته و در حال توسعۀ داراي نيروي دريايي كه امكان استفاده از انرژي هسته‌اي را به دلايل مختلف نداشتند با رويكرد استفاده از سامانه رانش مستقل از هوا در زيردريايي‌هاي متعارف خود قدرت ماندگاري اين زيردريايي را در زير آب تا حد زيادي افزايش دادند. اين مقاله در نظر دارد ضمن بررسي روند پيدايش و توسعه سامانه رانش مستقل از هوا در زيردريايي‌هاي غيرهسته‌ايي، اهميت اين تحول را در عمليات‌هاي دريايي (زيرسطحي و ضدزيرسطحي) مورد بررسي قرار دهد.

Since the idea of making submarines sparkled in human’s mind, it was also an interest how it could be kept under water for a longer period of time. After the importance and the strengths of submarines were proved in World War II, all efforts in the sub-marine industry was directed to find a solution for the most fundamental problem with submrines; that is, a need to come to the surface in order for the batteries to get recharged. The creation of air-independent propulsion system was but a revolution in naval instruments, not less important than the first revolution- the very making of submarines. While many countries like Britain, the USA, and the former Soviet unio‎n during their research and experiments, and with the development of nuclear energy for propulsion, many other industrial and developing nations which did have a naval force, but could not take benefit of nuclear energy, managed to increase the endurance time using air-independent propulsion system in conventional sub-marines. The paper aims to investigate the creation and development of AIP in non-nuclear sub-marines, and attention to the significance of this revolution in sea operations (sub-marinal and anti-submarinal).