الگوي روابط ساختاري فعاليت سيستم هاي مغزي رفتاري، احساس تنهايي، دشواري در تنظيم هيجان و وسوسه مصرف مواد در زنان سوءمصرف كننده

Structural Model of Brain-Behavioral Systems, Feeling of Loneliness, Emotion Regulation Difficulty, and Craving for Substance Use among Female Substance Abusers

هدف: اعتياد معضل اجتماعي پيچيده اي است كه پيامدهاي منفي زيادي براي فرد و جامعه دارد. هدف از پژوهش حاضر ارزيابي تجربي برازش مدلي بود كه در آن نقش سيستم هاي مغزي–رفتاري، دشواري در تنظيم هيجان و احساس تنهايي در وسوسه زنان مبتلا به سوءمصرف مواد مد نظر قرار گرفت. روش: بدين منظور، 580 نفر از زنان معتاد شهر كرمان به روش نمونه گيري داوطلبانه انتخاب شدند و به مقياس هاي عقايد وسوسه انگيز، پنج عاملي جكسون، مقياس تجديد نظرشده ي احساس تنهايي راسل و مقياس دشواري در تنظيم هيجان پاسخ دادند. يافته ها: نتايج نشان داد با وجود اين كه برخي از مسيرها به لحاظ آماري معنادار نبود، مدل پيشنهادي از برازش مطلوبي برخوردار است. نتايج بيانگر اين بود كه سيستم هاي مغزي رفتاري هم به صورت مستقيم و هم به واسطه ي دشواري در تنظيم هيجان در وسوسه زنان مبتلا به سوءمصرف مواد نقش دارند، درحالي كه به واسطه ي احساس تنهايي در وسوسه زنان مبتلا به سوءمصرف مواد نقش ندارند. نتيجه‌گيري: براين اساس براي پيشگيري، درمان و كاهش احتمال عود، مي توان اين متغيرها را مورد هدف قرار داد.

Objective: Addiction is a complex social problem that has many negative consequences for the individuals and society. The aim of this study was to have an experimental evaluation of the fitness of the model in which the roles of brain-behavioral systems, difficulty in emotion regulation, and loneliness in the craving of female substance abusers were considered. Method: For this purpose, 580 addicted women in Kerman city were selected by voluntary sampling method and responded to Craving Beliefs Questionnaire, Jackson’s Five Factor Questionnaire, revised UCLA Loneliness Scale, and Difficulties in Emotion Regulation Scale. Results: The results showed that although some of the paths are not statistically significant, the proposed model enjoys a good fit. The results also indicated that brain-behavioral systems contribute to the craving of women with substance abuse both directly and through the mediation of difficulty in emotion regulation, while these systems do not have a role in the craving of women with substance abuse through the mediation of loneliness. Conclusion: Accordingly, these variables can be targeted to prevent addiction, treat addiction, and reduce the possibility of relapse.