عنوان مقاله :
ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻮازي ﺑﺮ اﺳﺘﺮس اﮐﺴﯿﺪاﺗﯿﻮ ﺑﺎﻓﺖ ﮐﻠﯿﻮي رتﻫﺎي ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ
عنوان به زبان ديگر :
The Effects of Aerobic Training on Renal Oxidative Stress in Myocardial Infarction Rats
پديد آورندگان :
ﻧﺎﻇﻢ، ﻓﺮزاد داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽﺳﯿﻨﺎ ﻫﻤﺪان , ﺣﮑﺎﻣﯿﺎن، اﻟﻬﺎم داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﯿﻨﺎ ﻫﻤﺪان , رﻧﺠﺒﺮ، ﮐﻤﺎل داﻧﺸﮕﺎه آزاد واﺣﺪ ﺑﻨﺪرﻋﺒﺎس , ﻧﻈﺮي، اﻓﺸﯿﻦ دانشگاه علوم پزشكي لرستان
كليدواژه :
تمرينات استقامتي , استرس اكسيداتيو , انفاركتوس قلبي , نارسايي مزمن كليه
چكيده فارسي :
ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻮازي ﺑﺮ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻨﺘﺨﺐ اﺳﺘﺮس اﮐﺴﯿﺪاﺗﯿﻮ در ﺑﺎﻓﺖ ﮐﻠﯿﮥ رتﻫﺎي ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ ﺑﻮد. ﺑﺪﯾﻦﻣﻨﻈﻮر، 24 ﺳﺮ ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﯾﯽ ﻧﺮ وﯾﺴﺘﺎر ﭼﻬﺎر ﻫﻔﺘﻪ، ﭘﺲ از ﺟﺮاﺣﯽ و ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ در ﺳﻪ ﮔﺮوه ﺷﻢ )ﺗﺤﺖ ﺟﺮاﺣﯽ ﺑﺪون اﯾﺠﺎد اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس(n=8 )(، ﮐﻨﺘﺮل اﻧﻔﺎرﮐﺘﻪ (n=8) و ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻪ (n=8) ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ، ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دوﯾﺪن زﯾﺮﺑﯿﺸﯿﻨﻪ روي ﺗﺮدﻣﯿﻞ ﺟﻮﻧﺪﮔﺎن را ﻃﯽ 10 ﻫﻔﺘﻪ )ﭘﻨﺞ روز در ﻫﻔﺘﻪ، ﻫﺮ ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻪﻣﺪت 50 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﺎ ﺷﺪت 17 ﻣﺘﺮ ﺑﺮ دﻗﯿﻘﻪ( اﺟﺮا ﻧﻤﻮدﻧﺪ و در اﯾﻦ ﻣﺪت، ﮔﺮوهﻫﺎي ﺷﻢ و ﮐﻨﺘﺮل ﻫﯿﭻﮔﻮﻧﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ورزﺷﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و در ﻗﻔﺲ ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ. ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﭘﺮوﺗﮑﻞ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ، ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺰﯾﻢﻫﺎي ﮐﺎﺗﺎﻻز، ﮔﻠﻮﺗﺎﺗﯿﻮن ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاز، ﮔﻠﻮﺗﺎﺗﯿﻮن اﺣﯿﺎﺷﺪه و ﻣﺎﻟﻮنديآﻟﺪﻫﯿﺪ در ﺑﺎﻓﺖ ﮐﻠﯿﻪ اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﮔﺮدﯾﺪ. آﻧﺎﻟﯿﺰ آﻣﺎري دادهﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﺎداري در ﺳﻄﺢ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺰﯾﻢ ﮔﻠﻮﺗﺎﺗﯿﻮن ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاز ﺑﺎﻓﺖ ﮐﻠﯿﻪ در ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳﻪﮔﺎﻧﻪ وﺟﻮد ﻧﺪارد؛ اﻣﺎ ﺳﻄﻮح ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺰﯾﻢ ﮐﺎﺗﺎﻻز و ﮔﻠﻮﺗﺎﺗﯿﻮن اﺣﯿﺎﺷﺪة ﺑﺎﻓﺖ ﮐﻠﯿﻪ در ﮔﺮوهﻫﺎي ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ و ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﺎداري را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﺷﻢ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ. ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ، اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﺎداري در آﻧﺰﯾﻢ ﮐﺎﺗﺎﻻز و ﮔﻠﻮﺗﺎﺗﯿﻮن اﺣﯿﺎﺷﺪه در ﺑﯿﻦ ﮔﺮوهﻫﺎي ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ و ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﻋﻼوهﺑﺮاﯾﻦ، ﺳﻄﺢ ﻣﺎﻟﻮنديآﻟﺪﻫﯿﺪ در ﻣﻮشﻫﺎي ﺑﺎ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداري اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ؛ اﻣﺎ ﻣﯿﺰان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﯾﻦ آﻧﺰﯾﻢ در ﮔﺮوه ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداري ﮐﻤﺘﺮ از ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪدﺳﺖآﻣﺪه ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪاﺧﻠﮥ ورزش دوﯾﺪن ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪﻣﺪت 10 ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺷﺪت ﮐﺎر ﻣﻌﺎدل 65 درﺻﺪ ﺣﺪاﮐﺜﺮ اﮐﺴﯿﮋن ﻣﺼﺮﻓﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاﺳﯿﻮن ﻟﯿﭙﯿﺪ ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ اﺳﺘﺮس اﮐﺴﯿﺪاﺗﯿﻮ و ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﺎﻓﺖ ﮐﻠﯿﻪ ﭘﺲ از اﻧﻔﺎرﮐﺘﻮس ﻗﻠﺒﯽ ﻣﯽﺷﻮد.
چكيده لاتين :
The aim of this study was the effects of 10 weeks aerobic training on oxidative stress in the kidney rats with myocardial infarction (MI). Four weeks after surgery, 24 male wistar rats randomly divided into three followed groups: sham surgery without MI (n=8), Control with myocardial infarction (Con-MI) and 3: Exercise training with myocardial infarction (Ex-MI). Ex-MI group running on a treadmill for 10 weeks (5 days per week, 50 min.day-1 with 17 m.min-1). While the sham and control groups throughout the period of the test intervention, did no exercise and were kept in cages. Catalase (Cat), glutathione peroxidase (GPx), reduced glutathione (GSH) as an antioxidant index and malondialdehyde (MDA) as a lipid peroxidation index were measured. Statistical analyses showed that the level of GPx was not significant difference among three experimental groups, but the levels of Cat and GSH were significantly lower in the Ex-MI and Con-MI groups compared with the Sham group. Also, there are no any different between Ex-MI and Con-MI groups with respects to the Cat and GSH activities. MDA levels significantly increased after myocardial infarction. In this regards analyses showed that MDA decreased in response to exercise training. These results demonstrated that ten weeks of moderate aerobic exercise intensity decreased renal stress oxidative by reducing lipid peroxidation levels and probably prevent the chronic renal failure in rats with myocardial infarction.
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي